Jesaja 40:6-8 – alle vlees is gras

Alle vlees is gras (…) Gras verdroogt, bloesem verwelkt maar Gods woord houdt eeuw-ig stand.

De vergankelijkheid van de mens wordt op nogal verschillende wijzen uitgebeeld in de Bijbel. Als een passerende schaduw (Job:8:9) of een verdwijnende damp (Jak.4:14). Of als een ademtocht (Ps.144:4): je ademt voor het eerst in bij de geboorte en ‘even later’ adem je voor het laatst uit bij het sterven. En daartussen (laten we zeggen: enkele tientallen jaren), verbeeldt de mens zich soms heel wat. Zodanig dat we lijken te vergeten wat we hier op aarde zijn, nl. voorbijgangers.

Heel de aarde fungeert als een grote begraafplaats van al die voorbijgegane generaties. We komen ter wereld, en in de bloei van ons leven voelt het alsof er geen einde aan komt. Maar gaandeweg blijkt dat het groene gras verdort en de bloesem verwelkt. De vitaliteit neemt af en de schoonheid wordt minder.

Al die wisselingen van tijden en generaties worden slechts getrotseerd door Gods woord. Hij heeft gesproken. Door zijn woord is alles tot stand gekomen en Hij heeft ook het laatste woord. Op dat woord, maar dan ook alleen op dat woord, kan een mens gerust bouwen, in leven en in sterven!

Delen: