Handelingen 24:16 – geweten & medeweten

En hierin span ik mijzelf ook voortdurend in, geen aanstootgevend geweten te hebben naar God en de mensen.

Wat Paulus hier voor de stadhouder Felix zegt, schrijft hij ook meerdere malen in zijn brieven. Hij was altijd uit op een zuiver geweten. Maar wat bedoelt hij daarmee?

Het woord voor ‘geweten’ hier, betekent letterlijk ‘mede-weten’. We herkennen dat nog in het oud-Nederlandse conscientie en het Engelse en Franse conscience. Het duidt op wetenschap die je deelt met een ander. Het geweten is de ‘ingebouwde’ kennis van de mens die afkomstig is van GOD. Dat ‘geweten’ kan zwak (1Kor.8:12), besmet (Tit.1:15) of zelfs dichtgeschroeid zijn (1Tim.4:2) maar van oorsprong is het de Goddelijke wetenschap die diep in elk mens huist. Zo weet elk mens dat GOD er is.

Vanwege dit geweten, weet de mens ook waarheid van leugen te onderscheiden. Zo schrijft Paulus in 2Kor.4:2 dat hij de waarheid van GODS woord aan het licht brengt en zó een aanbeveling is voor ieder menselijk geweten. Hij fraudeerde niet maar overlegde ‘de bonnetjes’. Dat was Paulus dagelijkse drive: de waarheid aan het licht brengen. Zodat niemand er onderuit kon dat wat hij zei, wáár was. Wat een voorbeeld van waarachtige eerlijkheid!

Delen: