Galaten 2:19 – ik stierf door de wet, voor de wet

Want ik stierf door de wet, voor de wet opdat ik voor God zou leven. 20 Met Christus ben ik meegekruisigd…

Vers 19 verklaart (“want”) waarom het inconsequent is wanneer een gelovige terugkeert naar “werken van wet” (:18). En het ontkracht tevens de tegenwerping dat zonder wet zijn, een zondige wandel zou betekenen (:17).

Als Paulus schrijft: “ik stierf door de wet, voor de wet”, dan is dat sterven uiteraard niet letterlijk. Christus stierf letterlijk… voor ons, om met ons het nieuwe leven van de opstanding te delen. Zodat zijn dood gerekend wordt als onze dood. Toen Hij stierf was dat “door de wet” omdat Hij aan het hout de vloek droeg van de wet  (Gal.3:13). En daarmee stierf Hij ook “voor de wet”. Immers, over doden heeft de wet geen autoriteit. Feitelijk heft de wet zichzelf op: ze veroordeelt tot de dood (vergl. 2Kor.3:7,9) en daarna stopt haar bevoegdheid.

Wat Paulus hier beknopt naar voren brengt is een telkens weerkerend (prachtig!) thema in zijn brieven: onze eenmaking met Christus. God ziet ons aan in en met Hem! Hij stierf door de wet en voor de wet. En Paulus zegt: en ik ben met Hem meegekruisigd! Maar dan ook met Hem opgewekt om “in nieuwheid van leven” te wandelen voor God (Rom.6:4)!

Delen: