Galaten 2:14 – Petrus schaakmat

…. zei ik tot Kefas in het bijzijn van allen: indien jij een jood, als de natiën en niet als een Jood leeft, hoe kun je dan de natiën dwingen te verjoodsen?

Aanvankelijk at Petrus in Antochië naar niet-Joods gebruik met ‘heidenen’ (lees: de natiën) aan één tafel. Als dat juist was, dan hoefden de natiën zich dus niet aan te passen om samen met Joden te eten. Maar doordat Petrus zich plotseling van de natiën afscheidde, gaf hij een precies tegenovergesteld signaal af. Want als de eenheid (waar de maaltijd bij uitstek een beeld van is) alleen beleefd kan worden binnen de joodse regels, wat stond de natiën dan anders te doen dan joods te worden? Linksom of rechtsom: als ‘de eerdere Petrus’ correct handelde, dan is ‘de latere Petrus’ onweerlegbaar fout. Petrus’ reactie wordt hier niet vermeld – hij stond met zijn mond vol tanden. Hij had zichzelf veroordeeld (2:11).

De term ‘verjoodsen’ is letterlijk vanuit het Grieks ‘judaïseren’. De beschreven confrontatie met Petrus is illustratief voor de kwestie die in Galatië speelde. Predikers beoogden de natiën te judaïseren door hen de besnijdenis, kosher eten, de sabbat, hoogtijden, etc. op te dringen. Dat is meer dan een misverstand – het verloochent “de waarheid van het Evangelie”.

Delen: