Efeze 1:20 – uit de doden

… hem opwekkend vanuit [de] doden…

De betekenis van de uitdrukking opgewekt of opgestaan “vanuit de doden” kan heel gemakkelijk worden misverstaan. Velen vatten het op als ‘opgestaan vanuit de dood‘. Maar wist u dat dit zó nergens in de Schrift wordt gezegd? Het is op zichzelf wel waar, maar de Schrift benoemt het heel anders. En het verschil is aanzienlijk.

De dood is een toestand waarin iemand zich bevindt. Het staat tegenover leven. Iemand die dood is, die leeft niet. Het is zwart-wit. Nooit is dood, in de Schrift, een ander vorm van leven. Nadat Jezus stierf, was hij dood. Tot aan de derde dag, want toen werd hij levend gemaakt.

Maar naast dat in de Schrift sprake is van “dood” (Gr. thanatos), spreekt ze ook over ‘de doden’ (Gr. nekros). Bij ‘doden’ gaat het niet om een toestand maar om de personen die in die toestand zijn. Eén dode, twee doden. En nu komt het: Christus stond op “vanuit de doden”. Dat betekent: Christus stond op terwijl alle andere doden in de graven achterbleven. Christus opwekking “uit de doden” bepaalt ons bij dit unieke feit: alle doden bleven dood…  met uitzondering van die Ene, Jezus Christus.

Delen: