2Timotheüs 1:9 – vóór aeonische tijden

… naar zijn eigen voornemen en genade (…) vóór aeonische tijden…

Geen uitdrukking die zoveel licht werpt op wat ‘aeonisch’ (of eeuw-ig) is, als de uitdrukking “vóór aeonische tijden”. Ze komt nog enkele keren voor in Paulus’ brieven. Eén zo’n uitdrukking stelt in één klap drie grote misvattingen aan de kaak. In de eerste plaats het gangbare idee dat eeuwig tegenover tijd zou staan. In de tweede plaats de gedachte dat een eeuwige tijd geen begin zou hebben. In dat geval zou er geen sprake zijn van “vóór eeuwige tijden”. En in de derde plaats weerlegt de uitdrukking het idee, dat een eeuwige tijd geen einde zou hebben. Er is immers sprake van eeuwige tijden. Tijden dus die elkaar opvolgen.

Eeuw-ig heeft te maken met eeuw (aeon). Niet in de zin van honderd jaar, maar als wereldtijdperk. GOD heeft de tijden van de aeonen ooit laten beginnen. Meerdere aeonen liggen achter ons maar ook meerdere aeonen zullen nog volgen. Dat zijn “de aeonen der aeonen” waarin Christus zal heersen. Totdat de dood als laatste vijand teniet gedaan zal zijn. En dan zal Christus een volmaakt Koninkrijk overdragen aan zijn GOD en Vader. Waarin niemand ontbreekt. En GOD wordt alles… in allen!

Delen: