1Timotheüs 6:20 – bewaar het pand

O Timotheüs, bewaak het [jou] toevertrouwde [en] heb een afkeer van de onheilige, ijdele klanken en tegenstellingen van de ten onrechte zogenoemde kennis…

Het slot van deze persoonlijke brief begint als een hartenkreet. “O Timotheüs…!”. Heel persoonlijk maar ook emotioneel en urgent. In 2Tim.1:2 noemt Paulus Timotheüs “mijn geliefd kind” wat de innige verhouding tussen beiden typeert. Paulus had hem door het Evangelie ‘verwekt’ en vervolgens ook meegenomen op zijn reizen en intensief onderwezen in alles wat hijzelf van Christus persoonlijk had geleerd. Dat is het aan Timotheüs toevertrouwde (vergl. 2Tim.1:12,14). Zo zorgvuldig als Paulus dat aan hem had doorgegeven, zo zorgvuldig zou Timotheüs dat onderwijs ook bewaken.

Deze brief (1:3) begon met de oproep dat Timotheüs geen andere leer zou verdragen dan hetgeen Paulus had onderwezen. Als een rode draad loopt dit thema door heel de brief en Paulus sluit er ook hartstochtelijk mee af. Timotheüs zou het aan hem toevertrouwde onderwijs bewaken, wat al suggereert dat er ondermijnende gevaren dreigden. Daarbij moest hij zich afkerig tonen van andersluidende gedachtengangen die hier “onheilige, ijdele klanken” worden genoemd. De woorden kwamen ongetwijfeld imposant over, maar inhoudelijk stellen ze niets voor. Ze staan haaks op het onderwijs dat Timotheüs was toevertrouwd. Dat onderwijs is de toetssteen – toen, en vandaag niet minder!

Delen: