1Timotheüs 4:1 – leringen van demonen

Maar de geest zegt uitdrukkelijk dat in latere tijden sommigen afstand zullen nemen van het geloof, terwijl ze acht geven op misleidende geesten en leringen van demonen…

Dat in latere tijden sommigen afstand zouden nemen van het geloof betekent beslist niet dat deze lieden zich niet langer ‘christelijk’ zouden noemen. Integendeel zelfs. Maar ze scheppen verwarring en doen dwalen doordat ze onder de vlag van ‘christelijk geloof’ juist afstand nemen van “het geloof”. En daarmee bedoelt Paulus het Evangelie en “de gezonde leer” zoals hij deze heeft onderwezen (1:10,11). Deze lieden zullen acht geven op “misleidende geesten” oftewel op “leringen van demonen”. Demonen verwijzen naar de goden van de volken (1Kor.10:20). Zo noemden de Grieken hun goden ook (Hand.17:18). Vandaar dat “leringen van demonen” feitelijk leringen zijn uit heidense religies.

De ekklesia’s die door Paulus’ bediening waren ontstaan bevonden zich in een omgeving van afgodentempels en dienst aan demonen. In 2Kor.6:14-18 waarschuwt Paulus de Korinthiërs zich daarmee niet te vermengen. “Gaat weg uit hun midden” (2Kor.6:17). Hoe gemakkelijk zou men niet door samenwerking (“een ongelijk juk met een ongelovige”) beïnvloed kunnen worden door populaire opvattingen onder hen. Dat is precies wat Paulus voorziet: vermenging van “het geloof” en heidense religie. Onder een vlag die de lading niet dekt.

Delen: