1Korinthe 15:11 – de grote overeenkomst

Hetzij dan ik of zij, zó herauten wij en zó geloofden jullie.

Het Evangelie is de mededeling dat Christus die (zoals was voorzegd in de Schriften) na zijn begrafenis op de derde dag werd opgewekt (:1-4). Daarna is hij gezien door (1) Kefas,  (2) de twaalf, (3) meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, (4) Jakobus, (5) al de apostelen en (6) als laatste van allen aan Paulus. Wat zij allemaal herauten , unaniem en zonder één enkele uitzondering, is het bericht aangaande Christus die is opgewekt. Dat is basis van alles. Het is de vervulling van wat “er staat geschreven”. En de impact van dit geschiedkundig feit is immens, alomvattend en onontkoombaar. Paulus zal daar nog uitgebreid op terugkomen.

In de Galaten-brief benadrukt Paulus het unieke dat aan hem was toevertrouwd (Gal.1:11;2:7). Rechtstreeks door Christus zelf aan hem gegeven, zonder bemiddeling van “de twaalf”. Het is zijn unieke bediening, nadat het Evangelie door ‘Jeruzalem’ was afgewezen. Maar hoe belangrijk deze verschillen ook zijn, het fundament van wat Paulus en alle andere apostelen te melden hadden, is exact gelijk. Christus is opgewekt – dat is wat hij (=Paulus) en wat zij (=de collega-apostelen) herauten. Dat was en is de boodschap en dat is wat de Korinthiërs geloofden. De onwrikbare hoeksteen!

Delen: