1Korinthe 14:18,19 – vijf of tienduizend woorden?

Ik dank God dat ik meer dan jullie allen in talen spreek. Maar wil ik in de ekklesia vijf woorden met mijn verstand spreken opdat ik ook anderen zou onderwijzen, of tienduizend woorden in een taal?

Het talenwonder dat op de Pinksterdag had plaatsgevonden kende Paulus ook uit eigen ervaring. Hoewel het boek Handelingen er slechts één keer (19:6) uitdrukkelijk melding van maakt. Ook toen was het daadwerkelijk een talenwonder: de omstanders begrepen het!

Ook in de ekklesia kon in talen worden gesproken, mits het verstaan zou worden. Paulus legt zichzelf de keuze voor: vijf woorden met mijn verstand spreken ter onderwijzing óf tienduizend woorden spreken in een taal? Het is een retorische vraag. Uiteraard verdienen de vijf woorden die verstaan worden veruit de voorkeur boven tienduizend woorden die wellicht spectaculair klinken, maar niet begrepen worden.

Paulus wil vóór alles onderwijs geven over de genade GODS en “de verborgenheid” (2:6,7). Zou hij daarom misschien “vijf woorden” willen spreken, omdat dat getal spreekt van GODS onvoorwaardelijke belofte? Zowel AbraHam als SaraH kregen daarom immers een ‘vijf’ (de letter ‘hé’) aan hun naam toegevoegd. Tienduizend woorden, dat is tweeduizend keer zoveel als vijf. Hé… tweeduizend, spreekt ook dat niet van de verborgenheid (Joz.3:4)?

Delen: