LGBT & desoriëntatie

De afkorting LGBT (of LHBT) is nog niet zo heel lang in zwang. Het is een Engelse afkorting en staat voor Lesbisch, Homoseksueel (Gay), Biseksueel en Transgender. In de jaren negentig breidde de homobeweging zich uit naar andere groepen en sindsdien hebben ook de biseksuelen en transgenders hun plaats verworven onder de paraplu van LGBT. Aan de afkorting zou volgens sommigen nog de Q moeten worden toegevoegd: de Q van queer of questioning, wat verwijst naar (vooral jonge) mensen die zoekende zijn naar hun seksuele identiteit en voorkeur.

successen

De LGBT-beweging heeft de laatste decennia in vooral West-Europa en Noord-Amerika grote successen geboekt. De invoering van het homohuwelijk was een mijlpaal maar denk ook aan een fenomeen als de Gay Pride. Al eerder was een klimaat ontstaan waarin het maken van onderscheid tussen man(nelijk) en vrouw(elijk) steeds meer werd aangemerkt als ongeoorloofde ‘discriminatie’.

Twee berichten die ik vandaag in de krant las, moge in dit verband typerend heten. Gisteren bracht onze koning Willem Alexander een bezoek aan het jubilerende COC, de organisatie in Nederland die opkomt voor de belangen van LGBT-ers. Dezelfde dag waarop president Obama een prestigieuze prijs uitreikte aan Ellen DeGeneres, een bekende TV-persoonlijkheid en tevens een icoon van de LGBT-gemeenschap. In de mainstream-media is het LGBT-gedachtegoed min of meer de standaard geworden. Wie daar niet in meegaat heet ‘homofoob’, wat heel kwalijk schijnt te zijn. Of in het beste geval achterlijk. Het nieuwe hokjes-denken…

seksuele identiteit

Van oudsher was seksualiteit per definitie heteroseksualiteit. Het mannelijke is immers biologisch en anatomisch aangelegd op het vrouwelijke en vice versa. Dat is het ontwerp zoals men het in de natuur zag, zodat homoseksualiteit algemeen als een afwijking werd gezien. Dat gold ook voor het fenomeen transgenders, waar we tegenwoordig steeds meer van horen. Het illustreert de toenemende verwarring rond seksuele identiteit. Men is mannelijk dan wel vrouwelijk geboren, maar is men daarmee ook mannelijk of vrouwelijk? Ziedaar het probleem van de transgender.

desoriëntatie

De LGBT-beweging is tekenend voor de tijdgeest van desoriëntatie. Dat de mannelijke en vrouwelijke seksen specifiek voor elkáár zijn ontworpen en gemaakt, ontkent men. Men heeft sowieso het idee van een ontwerp weggeredeneerd en daarmee ook dat van een Ontwerper en Schepper. Een doel of norm ontbreekt. Elke jongen of meisje mag nu zelf zoeken naar zijn of haar seksuele identiteit en oriëntatie. Niet het geslacht zoals je als kind geboren bent, is daarbij bepalend maar het gevoel dat je daarbij hebt. Maar aangezien gevoel en emoties (>motion = beweging) nu eenmaal geen vastheid bieden, zijn velen op dit gebied instabiel en onzeker.

verlicht

Van oudsher werd je geboren als jongen of meisje, waarmee je seksuele identiteit vaststond. Zo was je gemaakt en bedoeld. Het bepaalde ook de richting waarin je jezelf zou ontwikkelen. Om te worden wie je bent: mannelijk of vrouwelijk. Ik weet het: voor sommigen was en is dat een moeizame worsteling. Niets dan begrip daarvoor. Maar de desoriëntatie tot norm verklaren, zoals dat tegenwoordig gepromoot wordt, is onbarmhartig. Jongens en meisjes van jongs af aan opzadelen met seksuele identiteitsvragen, dat is vragen om een identiteitscrisis.

Onze maatschappij mag zich ‘verlicht’ wanen met het uitdragen van het LGBT-denken, maar men tast als verdwaald in het duister. Zonder Schepper, met als triest resultaat dat men ook niet meer weet wie men zelf is. Daar word je niet blij van… Alle vrolijke (>gay) regenboogkleuren ten spijt.

Delen: