God doodt én…

De onvruchtbare Hanna die niettemin Samuël baarde, zong in haar lofzang (1Sam.2:6):

JAHWEH doodt en doet herleven,
Hij doet naar het dodenrijk neerdalen en daaruit opkomen.

Veel mensen hebben moeite met het eerste deel van beide regels. Doodt GOD? Doet Hij naar het dodenrijk neerdalen? Jazeker!, zingt Hanna. Let op dat zij niet zingt: JAHWEH moordt. Het Hebreeuwse woord voor moord of doodslag (ratsach, zoals in “gij zult niet doodslaan”: Ex.20:13) is een heel ander woord dan wat hier wordt gebruikt (hebr. mith). Doodslag is iemand wederrechtelijk van het leven beroven. Maar hoe zouden termen als ‘wederrechtelijk’  en ‘beroven’ van toepassing zijn op GOD? Dat wordt ook duidelijk wanneer we het tweede deel van beide bovenstaande regels erbij betrekken. De ene mens kan de andere mens doden maar het is niet ‘des mensen’ om te doen herleven. Dat is slechts aan GOD voorbehouden. Hij is Degene die, zoals Paulus zei, “aan allen leven en adem en alles geeft” (Hand.17:25). En elders: “die de doden levend maakt en het niet zijnde tot aanzijn roept” (Rom.4:17). De dood mag voor de mens een plafond zijn, het is GODS vloer. Zonder sterven geen overwinning op de dood. Zonder dood geen herleven.

De Schrift vestigt onze blik op Hem “die allen levendmaakt” (1Tim.6:13; 1Kor.15:22) en daarom met reden “de levende GOD” heet (1Tim.4:10).
Zouden stervelingen een beter bericht dan dat kunnen vernemen?

Reageer op Facebook

Delen: