over kerst bomen…

U weet waarschijnlijk wel dat Jezus niet “midden in de winternacht” geboren is. En misschien weet u ook, dat zo’n beetje alle bekende kerst-attributen niet uit de Bijbel maar uit de dikke duim afkomstig zijn. Of het nu de stal en het stro betreft óf de os en de ezel óf de drie koningen, etc. – in de Bijbel zult u dit alles i.v.m. de geboorte van Jezus tevergeefs zoeken. Ons kerstfeest is een gekerstende versie van het oudere Germaanse Midwinterfeest, waarin de zonnewende gevierd werd. Het zal menigeen verbazen maar op de keper beschouwd, had dit veel oudere feest, betere ‘papieren’ (lees: Bijbelse legitimatie) dan ons zoetgevooisde kerstverhaal.

Neem de kerstboom. Deze boom is een embleem van licht en leven. Ga maar na. Terwijl in de natuur de dood heerst en alle bomen hun blad hebben laten vallen, is er één type boom die altijd groen blijft: de naaldboom. Daarmee staat deze boom symbool voor leven dat sterker is dan de dood. Juist in de donkerste dagen van het jaar, als het licht weer terrein wint  en de dagen (langzaam maar zeker) lengen! Voeg deze beide concepten van licht en leven bijeen, en ziedaar: een altijd groene boom, badend in licht! Rijkelijk voorzien van vruchten (gesymboliseerd door de ballen) en in de top gekroond met een glorieuze piek…

Kunt u zich voorstellen dat voor de Germanen destijds het feest van de zonnewende niet minder dan een teken van hóóp  was? Hoop op de overwinning van Licht en Leven! Sinds de dagen van Adam bewaart de mensheid de herinnering aan de belofte van God, nl. dat eens “het zaad der vrouw” (denk ook aan het teken van ‘de Maagd’ aan de sterrenhemel!) de grote overwinning zal behalen. En hoezeer deze wereldwijde herinnering in de loop der duizenden jaren ook vertroebeld moge zijn, ze is nooit verdwenen. De boom die rond deze tijd in bijna geen huis ontbreekt, spreekt van die herinnering. Het verschil lijkt alleen dat de Germanen van destijds daar beter van op de hoogte waren dan hun gekerstende nakomelingen…

Delen: