conflict geloof & wetenschap

Nog even voortbordurend op het rapport over het relatief hoge aantal atheïstische hoogleraren. In diverse commentaren die ik las werd gewezen op het ‘aangeboren’ conflict tussen geloof en wetenschap. Dat conflict valt niet te ontkennen. Een wetenschappelijke houding zet overal vraagtekens, terwijl een gelovige op voorhand uitgaat van een (onbewezen) vooronderstelling. Een ware wetenschapper weet niets zeker totdat het geverifiëerd is terwijl een gelovige al overtuigd is, zonder iets gezien te hebben. Deze houdingen botsen.

De kracht van de wetenschap is dat ze zich louter bezighoudt met wat zintuigelijk te bewijzen valt. Dat is echter tevens haar zwakte en beperking. Want waarom zouden onze zintuigen de hele werkelijkheid omvatten? Het is hier waar geloof om de hoek komt kijken. Geloof begint waar wetenschap eindigt. Een wetenschapper gaat uit van wat hij ziet. Een gelovige gaat uit van wat hij niet ziet (Hebr.11:1; Rom.8:24). Wat voor de wetenschapper het plafond is, is voor de gelovige de vloer.

Toen Abraham en Sara op hoge leeftijd van God (wederom) de belofte ontvingen dat hun nageslacht zou zijn als de sterren des hemels, was dat wetenschappelijk en biologisch beschouwd… onzin. Abraham was weliswaar geen wetenschapper maar hij had wel opgemerkt dat zowel zijn eigen lichaam alsook Sara’s moederschoot ‘verstorven’ waren (Rom.4:19). Ziedaar het conflict. Wetenschappelijke common sense en Gods woorden botsen. Dat verschil trachten sommigen weg te poetsen (‘ware wetenschap is nooit in strijd met de Bijbel’), maar men zou zich realiseren dat dit conflict volstrekt normaal is. Geloof leeft juist uit dit conflict! Waar wetenschap zegt: ‘onwaarschijnlijk of onmogelijk’, begint geloof pas écht interessant te worden! De zoon die geboren werd kreeg dan ook de naam ‘lachen’ (Izaak), omdat alle menselijke (lees: wetenschappelijke) verwachtingen volkomen te kijk waren gezet.

Een gelovige kan heel goed een wetenschapper zijn. Mits hij goed tegen de hoon en spot van zijn collega’s kan. In hun ogen houdt hij er immers volstrekt bizarre en belachelijke ideeën op na. Prima! Wie het laatst lacht, lacht het best!

Delen: