Titus 1:2 – op hoop van aeonisch leven

… op hoop van aeonisch leven, dat de God die niet liegt, beloofde vóór aeonische tijden…

Na de eerder genoemde eigenschappen van Paulus’ apostelschap volgt hier het derde kenmerk. Hij wijst op de grondslag van zijn apostelschap: het is “op grond van hoop”. Deze hoop is een “gelukkige hoop” (vergl.2:13) en bovendien zeer vast omdat ze gebaseerd is op het woord van de God die niet liegt.

De hoop hier is die “van aeonisch leven”. Gewoonlijk wordt deze term vertaald met “eeuwig leven” en dat mag, mits men er op bedacht is dat ‘eeuwig’ niet verwijst naar ‘eeuwigheid’, maar naar ‘eeuw’. Het woord betekent dus: eeuw-ig. Aeonen in de Bijbel zijn wereldtijdperken met zowel een begin als een einde.

Het aeonische leven is in de Schrift de benaming van het leven van “de toekomende aeon” (Luc.18:30). Die aeon vangt aan als de huidige boze aeon plaats zal maken voor Christus’ heerschappij in “de duizend jaren” en Gods wil “zal geschieden in de hemelen alzo ook op de aarde”. Israël en Jeruzalem zullen op aarde toonaangevend zijn onder leiding van Christus… samen met de ekklesia die zijn lichaam is met een hemelse positie. En dan te bedenken dat die aeon nog maar het begin is. Het LEVEN zal steeds helderder gaan stralen!

Delen: