Galaten 2:20 – leven in het geloof van de Zoon van God

Met Christus ben ik meegekruisigd, maar ik leef, niet meer ik, maar Christus leeft in mij. Wat ik nu echter leef in het vlees, leef ik in het geloof, dat van de Zoon van God, die mij liefheeft en zichzelf overgeeft voor mij.

Paulus beschrijft beschrijft hier een totaal vernieuwde identiteit. Vergelijkbaar met de metamorfose van een rups in een vlinder. De rups is er niet meer en toch ook weer wel… want als vlinder bestaat ze voort. Dat is wat Paulus later (in 6:15) de “nieuwe schepping” in Christus noemt, waarin “noch besnijdenis, noch voorhuid” iets betekenen.

“… ik leef, niet meer ik, maar Christus leeft in mij”. Het oude ‘ik’ telt niet meer, omdat God daar niet mee rekent. Het is voorbij, want meegekruisigd met Christus. Het ‘oude ik’ had een verleden, het ‘nieuwe ik’ een toekomst! En wat voor één!

En voorzover we hier nog “in het vlees” leven, dan is het enige wat daarin telt, het geloof “van de Zoon van God, die mij liefheeft en zichzelf overgeeft voor mij”. Ook hier weer, evenals in 2:16, gaat het over het geloof van de Zoon van God. Niet mijn geloof, maar zijn (volmaakt) geloof en zijn liefde en zijn overgave voor mij, die doen mij leven!

Delen: