1Korinthe 12:1,2 – geestdrijverij

Omtrent de geestelijke uitingen nu broeders, wil ik niet dat jullie onwetend zijn. Jullie weten dat toen jullie natiën waren, naar de stomme afgoden werden weggeleid, waarheen jullie ook maar geleid werden.

Hier vangt Paulus een nieuw onderwerp aan. Kennelijk één waarover hij ook was aangeschreven (7:1). Ongetwijfeld had hij onderwijs gegeven over de manifestaties van de geest, maar niet alles was even helder. Een leemte waarin Paulus nu hoopt te voorzien.

Hij roept bij de Korinthiërs de tijd in herinnering dat zij nog geen ‘ekklesia’ (=uitroepsel) waren, maar enkel tot de natiën behoorden. Dat was de tijd dat zij de ene GOD nog niet kenden. De GOD die in de Schriften spreekt. Toen waren ze weliswaar religieus maar ondanks de noemer van ‘God’ werden ze slechts van Hem afgeleid. Vandaar dus met recht ‘afgoden’. Nietszeggend en stom.

Hun religie werd gekenmerkt door geestdrijverij. Nog steeds een beproefde methode. Mensen worden in een ontvankelijke stemming gebracht door meeslepende muziek of monotoon gedreun. Al of niet aangevuld door andere zintuiglijke indrukken, zoals lichteffecten. En door suggestieve boodschappen. Met het doel om het kritisch denken uit te schakelen. Ook in tal van christelijke bijeenkomsten wordt zo’n sfeer gecreëerd. Maar GODS geest werkt niet zo…

Delen: