Efeze 4:13 – een volwassen man

… totdat wij allen de eenheid van het geloof zouden bereiken en van het besef van de Zoon van God, tot een volwassen man, tot een maat van statuur van de volheid van Christus.

De gaven die Paulus noemde in vers 11 werden gegeven met een “totdat”. Als eenmaal de toestand bereikt zou worden die in vers 13 wordt beschreven, dan hebben deze gaven hun functie gehad en zullen dan dus ook ophouden. Zoals we ook in 1Korinthe 13 lezen over de gaven van kennis, profeteren en ‘spreken in talen’ die zouden ophouden zodra “de volwassenheid” zou aanbreken (13:10). Dat zelfde woord voor ‘volwassenheid’ gebruikt Paulus hier ook.

De ekklesia begon zoals ons leven als mens ook ooit eens begon: in onmondigheid. Een stadium waarin we nog leiding nodig hadden en waarin we ons ontwikkelden. We dachten, voelden en spraken als een kind. Maar eenmaal volwassen, legden we dat kinderlijke af. Zo begon de ekklesia ook. In aanvang waren daar de gaven, zoals apostelen en profeten die met Goddelijk gezag het evangelie bekend maakten, onderwijs gaven en zo de kudde weidden. Maar toen het woord Gods compleet was, waren die gaven niet langer nodig. Sinds dat moment is de ekklesia een “volwassen man”!

Delen: