Efeze 1:4 – uitverkiezing in liefde

…zoals Hij ons uitkiest in hem vóór ’s werelds nederwerping opdat wij zouden zijn heiligen en smettelozen voor het aangezicht van Hem in liefde, tevoren ons bestemmend tot zoonstelling door Jezus Christus…

‘Uit(ver)kiezen’ heeft altijd een specifiek doel. Je wordt uitgekozen met het oog op een bijzondere taak. Of om iets te zijn. Daarin ligt ook de link met het andere werkwoord: voorbestemmen. Deftig ook wel ‘predestinatie’ genoemd. Zoals een kroonprins voorbestemd is om koning te worden.

Vele christenen huiveren bij het horen over uitverkiezing en predestinatie. Bang omdat hen verteld is dat God de mensheid grotendeels voorbestemd heeft voor ‘de verdoemenis’. Met uitzondering van ’the happy few’. Hoe vroom ook gebracht, het is een godslasterlijk concept.

Uitverkiezing en voorbestemming staan in de Schrift altijd ten dienste van de overigen. Vandaar ook dat Paulus schrijft: “in liefde”. God heeft een plan met heel zijn schepping (1:10). Het is immers zijn creatie, werk van zijn handen. En dat laat Hij nooit los. En om heel de schepping tot bestemming te brengen, koos GOD tevoren sommigen uit om daarin zijn ‘gereedschap’ te zijn. Apart gezet (“heiligen”) en volmaakt geschikt (“smettelozen”) in zijn ogen. Om een kanaal van zegen te zijn voor heel het universum!

Delen: