Johannes 11:11 – ontslapen en wekken

…daarna zei hij tot hen: Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga daarheen om hem uit de slaap te wekken.

Vele malen wordt in de Bijbel de toestand van de doden, vergeleken met de slaap. Sterven heet ‘ontslapen’. En opstanding is dus als het wekken uit de slaap. Toen Lazarus opstond, werd hij gewekt uit de slaap. Slaap is een veelzeggend beeld van de dood. Doden zijn zich van niets bewust. In de tijd tussen sterven en opstanding weten ze niets.

De verwachting voor doden, is in de Bijbel altijd verbonden met opstanding. Buiten opstanding is er geen hoop. Toen Jezus Lazarus uit de doden deed opstaan, riep hij niet ‘een onsterfelijke ziel uit het hiernamaals’ terug. Dat kent de Schrift niet. Nergens lezen we over Lazarus’ ervaringen tijdens de dagen dat hij in het graf lag. Die had hij niet, want hij sliep.

Iemand die sterft, raakt buiten bewustzijn. Op aarde loopt de tijd door maar de dode is ‘uit de tijd’. Denk aan de gewoonte vroeger, dat men bij overlijden de klok liet stil staan. Het eerste bewuste moment na het sterven is wanneer de Zoon van God tot leven zal wekken!

Delen: