de god van Youp

Cabaretier Youp van ’t Hek schreef in zijn column van 24 december j.l. over een ventje van zes jaar dat vorige week met een inzamelingsactie veel aandacht in het nieuws kreeg. Het jongetje lijdt aan een zeldzame vorm van kanker en heeft niet lang meer te leven. Youp schreef:

Welke god, Jahweh of Allah laat zo’n klein onschuldig jongetje zo jong vertrekken? Veel gelovigen hebben hier een antwoord op. Ik niet.

Ik moet de eerste gelovige nog tegenkomen die hier een antwoord op heeft. Ongelovigen zoals atheïsten, hebben sowieso geen antwoord. Volgens hen is het bestaan per definitie zinloos. Alles wat we zijn en om ons heen zien, is het resultaat van een oerknal en louter toeval. Of noodlot. Dat is hun geloof en ik kan me voorstellen dat je daar niet blij van wordt.

Maar welke god, zo vraagt Youp, bedenkt dat zo’n klein onschuldig jongetje moet sterven? De kleine letter waarmee Youp ‘god’ schrijft, vind ik veelzeggend. Youps idee van god is kennelijk niet al te groot. Heel de natuur vertoont een fabelachtig design, waar het verstand van alle geleerden bij elkaar, compleet bij stil staat. Maar als het gaat om de wegen die deze GOD met zijn schepselen gaat, dan moet Hij kennelijk wel na te rekenen zijn. Acceptabel zijn binnen ons begrip. Passen in ons intellectueel doosje. Inderdaad, dan heb je een ‘god’.

Maar stel je nu eens voor dat deze god GOD zou zijn… Dat er helemaal niets fout gaat en dat zijn meesterwerk ‘under construction’ is. Dat de grote Kunstenaar welbewust contrast gebruikt. Dat de grote Schilder inktzwarte strepen van verdriet op het doek verft om het licht van troost en verrassing te doen uitkomen. Stel je voor dat de grote Auteur donkere bladzijden schrijft om tot een meesterlijk verhaal te komen. En dat het plot pas in het laatste hoofdstuk zal blijken. Is het niet kortzichtig om een oordeel te vellen over een gedicht, een boek, een muziekstuk of schilderij, voordat het af is? Stel je eens voor… dat ‘de barst’ in ons bestaan nodig bleek, om het licht te doen binnenkomen. Zoals Leonard Cohen zong:

There is a crack in everything
That’s how the light gets in.

Om rust en vrede te hebben hoef je geen antwoord te hebben op de vraag naar het waarom van zoveel leed. Het is genoeg om vertrouwen te hebben in ÉÉN die weet wat Hij doet en geen fouten maakt.

Delen: