theologisch doolhof

28-06-2011 - Geplaatst door Andre Piet

Vorige week was ik betrokken in een discussie n.a.v. de geruchtmakende publicatie ‘love wins’. Deze discussie begon scherp maar verviel al gauw in het weg-theologiseren van Bijbelse feiten. Zo wees ik op het FEIT dat Christus met de zijnen als koning nog heerst in de nieuwe schepping (Openb.22:5) alsook op het FEIT dat volgens de apostel Paulus Christus als koning zal heersen totdat de dood als laatste vijand zal zijn teniet gedaan (1Kor.15:25,26). Niemand bleek in staat deze (en andere) feiten te weerleggen maar aangezien de ijzeren consequenties nogal verstrekkend zijn, verkozen mijn opponenten verder te zoeken. De discussie zette zich (zonder mij) voort en gisteren plaatste RH een bijdrage, waarin hij zijn pijlen op o.a. mijn positie richtte, maar feitelijk op Paulus’ overduidelijke onderwijs in 1Kor.15:22-28, nl. dat gelijk in Adam allen sterven, zo zullen in Christus allen worden opgewekt. Uiteraard mag men deze statement niet nemen zoals het zich aandient en dus maakt men van de tweede “allen” iets anders dan de eerste “allen”… Dat verdedigt men dan vervolgens door van “in Christus allen”, ‘allen in Christus’ te maken. Enfin, om duidelijk te maken te maken hoezeer men door dergelijk ‘creatief bijbellezen’ het spoor bijster raakt, wil ik de bovengenoemde bijdrage eens nader onder de loep leggen. Met gemak telde ik maar liefst tien aantoonbare misverstanden.

misverstand # 1

De dood die te niet gedaan wordt… is niet de tweede dood. De context (!) van 1 Korinthe 15 laat er geen enkel misverstand over bestaan dat het gaan om de dood zoals elk mens die kent: het einde van het menselijk leven.

In 1Kor.15:26 wordt “de dood” teniet gedaan. Eerste of tweede is daar niet aan de orde. Dood is dood, ongeacht of men dit voor de eerste of tweede keer is.

misverstand # 2

André haalt zelfs 2 Tim. 1:10 aan, waar staat: “… Jezus Christus, Die de dood tenietgedaan HEEFT …”.

Paulus schreef echter geen Nederlands maar Grieks. De werkwoordvorm die Paulus gebruikt is een aorist, dat betekent ‘zonder horizon’.  D.w.z. het feit wordt gesteld, zonder tijdsindicatie. Op de opstandingmorgen overwon Hij de dood (Kol.2:15). Bij de voltooiing van Christus’ heerschappij, zal de dood als laatste vijand worden teniet gedaan (1Kor.15:25,26). Zolang ook nog maar één nakomeling van Adam dood is (voor de eerste of tweede keer), is de dood niet teniet gedaan.

misverstand # 3

Zoals de eerste Adam een beeld is van de tweede Adam, zo is ook de eerste dood een beeld van de tweede dood. Het eerste is tijdelijk van aard, het tweede is blijvend.

Christus is niet de tweede Adam, maar “de laatste Adam” (1Kor.15:45), d.w.z. de definitieve. De tweede dood is evenals de eerste dood, dood. Het is dezelfde toestand met dit verschil dat degenen die in de tweede dood zijn, al een keer eerder waren gestorven. Wie de dood “blijvend” noemt, kent het Evangelie niet dat roept: de dood wordt verzwolgen in de overwinning (>1Kor.15:54)!

misverstand # 4

Ik geloof namelijk ook dat God door Christus alles met Zich verzoend heeft.

Dat kan men wel menen, maar het staat nergens geschreven. Zoek het maar na. Zolang er nog één vijandig of vervreemd creatuur is, op aarde danwel in de hemel, zijn niet allen verzoend (Kol.1:20).

misverstand # 5

Tegelijkertijd SMEEKT Paulus, nota bene NAMENS Christus: “LAAT u met God verzoenen” (vs. 20).

Zo lezen veel Nederlandse vertalingen dit. Ten onrechte. De meeste Engelse vertalingen zijn wel correct. De correcte weergave van dit vers luidt: “WEEST verzoend”. Let op: dit wordt gezegd tegen gelovigen. Zoals ik tegen mijn zoon (niet mijn dochter) kan zeggen: wees een vent. Besef dat je het bent en leef er uit. De waarheid is dat GOD verzoent en wij worden verzoend (als lijdend voorwerp). Daar kan een mens niets aan toevoegen of afdoen. Dat is “het woord der verzoening” en dat zouden we geloven én prediken.

misverstand # 6

Een beetje studie met behulp van een concordantie (of bijbelsoftware) leert dat verzoening te maken heeft met zonden en overtredingen.

Het woord voor ‘verzoenen’ (Gr. katallasso) heeft nooit te maken met zonden en overtreding maar altijd met vijandschap en vervreemding. Vijanden worden verzoend (Rom.5:10; Kol.1:21) terwijl zonden worden bedekt. Twee totaal verschillende begrippen.

misverstand # 7

Er is slechts één ‘zonde’ waarvoor geen verzoening is: het bewust verwerpen van de Heere. Mat. 12:31,32: ” Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden, maar de lastering tegen de Geest zal de mensen niet vergeven worden. (…) wie tegen de Heilige Geest spreekt, het zal hem niet vergeven worden, niet in deze eeuw, en ook niet in de komende”.

Punt 1: het gaat in Mat.12 niet over verzoening maar over vergeving. Punt 2: het gaat hier over een zonde die niet vergeven wordt “niet in deze aeon, en ook niet in de komende”. Aeonen hebben stuk voor stuk zowel een begin (>”vóór de aeonen”) als een einde (>”de voleinding der aeonen”). “Deze aeon” eindigt wanneer “de komende aeon” aanvangt en ook dat is niet de laatste. Verklaar anders eens de term: “de komende aeonEN” (Ef.2:7). Wie op grond van deze Schriftplaats meent dat “de lastering van de Geest” nooit vergeven wordt, legt niet uit maar in.

misverstand #8

Maar, zegt de alverzoener dan, diegene komt dan wel in het ‘eeuwige oordeel’, maar die is niet écht eeuwig.

Tot drie keer toen lezen we in de Schrift van “vóór de aeonische tijden” (>2Tim.1:9), waaruit volgt dat “de aeonische tijden” ooit een aanvang hadden en tevens elkaar opvolgen. Eeuwig is echt EEUW-ig, d.w.z. zolang de eeuw of eeuwen (aeonen) duren. Hoeveel voorbeelden wil men, van zaken die in de Bijbel eeuw-ig zijn, maar niettemin een “totdat” hebben (zie b.v. Jes.32:14)?

misverstand #9

Maar als wij daar mee spotten en de Heilige Geest lasteren (m.a.w. Hem verwerpen), dan is Hij niet meer zo lief. Integendeel, dan brengt Hij kwaad (c.q. ‘onheil’) over ons (vgl. Jes. 45:7).

Ook als GOD onheil over Zijn schepselen brengt, dan verandert dit niets aan Zijn wezen (want “God IS liefde”). Ook Gods toorn is niet anders dan een uiting van Zijn liefde. Want altijd heeft heeft Hij het heil van Zijn schepselen op het oog. De Psalmist zegt: “een ogenblik duurt Zijn toorn, een levenlang Zijn goedertierenheid” (Ps.30:6).

misverstand #10

En dan is Hij niet lief. En daarom ben ik geen alverzoener.

God is niet lief maar liefde (1Joh.4:8). En die liefde wint en overwint, door crisis en gerichten heen. God Zelf verklaart bij monde van Paulus, de Alverzoener te zijn (Kol.1:20). Wie zijn wij, om dat tegen te spreken en af te wijken van deze machtige “hoop van het Evangelie” (Kol.1:23)?

De antwoorden van de Schrift zijn adembenemend, solide, consistent en duidelijk. Voor wie daar geen genoegen mee neemt (om welke reden ook), rest helaas weinig anders dan te verdwalen in een theologisch doolhof.

Delen: