hoezo hindernissen?

In Romeinen 1 beschrijft Paulus dat hij al dikwijls het voornemen had gehad om de gelovigen in Rome te bezoeken (1:13).  Hij wilde hen graag het Evangelie uiteenzetten (1:15) dat een kracht Gods is tot redding (1:16). Al dikwijls had hij God gebeden om eindelijk eens naar Rome toe te kunnen. Maar iedere keer werd de apostel verhinderd in zijn pogingen.

Wat Paulus toen wellicht niet wist, maar wij inmiddels wel, is dat deze verhinderingen noodzakelijk waren. Graag wilde de apostel de gelovigen in Rome het Evangelie van God mondeling uitleggen. Maar doordat God hem daarin frustreerde, werd Paulus genoodzaakt deze uiteenzettingen op te schrijven. Ziedaar de Romeinen-brief! Zonder frustratie en teleurstelling zouden we niet in het bezit zijn van deze grandioze brief, dat het fundament vormt onder al zijn andere epistels!

Jaren later krijgt Paulus eindelijk wel de gelegenheid om naar Rome te gaan… maar dan als een gevangene. Dus wél in Rome maar nóg steeds niet in staat om de gelovigen aldaar te bezoeken (hooguit konden ze hém bezoeken). Maar opnieuw zien we dat Paulus’ boeien een ultieme gelegenheid werden om uitgerekend in Rome “het geheimenis van het Evangelie” op te schrijven. Nergens heeft Paulus zulke overtreffende waarheden kunnen onthullen, als juist in de gevangenis te Rome. Daar schreef hij ‘de gevangenisbrieven’, het hoogtepunt van al Gods openbaringen!
Is dat geen Goddelijke humor? Onze hindernissen en frustraties zijn voor God geen obstakels. Het zijn juist de ingrediënten van Zijn successen!

Delen: