Vanaf vandaag, 30 april 2013, heeft Nederland voor het eerst sinds 1890 weer een mannelijke koning. Een enorme happening dat al maandenlang volop in het nieuws is. De monarchie mag dan nauwelijks nog meer zijn dan een ceremonieel fenomeen, het kan zich verheugen in een grote mate van populariteit.

Van oudsher is een vorst iemand die voorop gaat. De vorst is the first. Een leider bij uitstek. Iemand die richting wijst en in tijden van problemen en verdeeldheid, knopen doorhakt. In een democratie echter zijn zulke leiders onbestaanbaar en het concept van koningschap is er ook niet mee te verenigen. Leiderschap in een democratie is per definitie afhankelijk van volksgunst en wil men als leider zich daarin handhaven dan zal men zich daaraan ook moeten aanpassen. Mede daardoor wordt democratisch leiderschap omgeven door een aura van onbetrouwbaarheid. Iedereen weet het en het wordt als normaal beschouwd: politiek is elastiek.

Eén ding is vanuit de Bijbel volstrekt zeker: de toekomst is aan een échte koning. De Koning der koningen, wel te verstaan. Geen democratisch gekozen leider maar een koning die van Godswege is aangesteld, toen Hij gezalfd werd met Geest uit de hoge en verrees uit het graf. Vanuit het hemels heiligdom waar Hij sindsdien verblijft (Hij is Koning-Priester), zal Hij straks verschijnen en Israël en de volkeren aan Zich onderwerpen. Ja, u leest het goed: onderwerpen. Hij zal geen verkiezingstournee’s houden of via referenda om goedkeuring vragen. Nee, Zijn gezag komt van boven. Een dictator, zegt u? Allerminst. Want dictators laten mensen met het grootste gemak voor zich sterven maar deze Koning heeft zich bewezen door te sterven voor anderen, zoals een goede herder die zijn leven in de waagschaal stelt voor de schapen. Deze Koning zal niet democratisch heersen bij meerderheid van stemmen, evenmin dictatoriaal naar eigen goeddunken, maar volgens de norm van gerechtigheid, die zwart op wit “staat geschreven”. Geen politicus die schippert maar een Koning die voortvarend besluit, tot welzijn van allen. Niet iemand die lintjes doorknipt maar één die knopen doorhakt. Daar is het wachten op.

En tot die tijd prijzen we ons zelf gelukkig in een land te mogen leven waar we in alle vrijheid mogen getuigen van deze komende Koning!

Reageer op Facebook