mannelijk en vrouwelijk offer

In mijn vorige blog legde ik uit dat een vrouwelijk offerdier verwijst naar Jezus die zijn weg ging in gehoorzaamheid tot de dood van het kruis. N.a.v. dit antwoord ontving ik deze reactie:

Dus de twee soorten offers (gerepresenteerd door de beide geslachten m/v) zijn complementair. Net als mannen en vrouwen complementair zijn. Nu blijf ik toch nog stiekem met de vraag zitten: waarom is de Here Jezus dan als man op aarde gekomen?

Inderdaad, Jezus kwam als jongen ter wereld en werd daarom op de achtste dag besneden. Hij was niet de dochter maar uitdrukkelijk “de Zoon van God”. Letterlijk. En toch vervulde Hij (zoals we zagen) als mens op aarde een vrouwelijke rol. Dat zijn twee verschillende zaken. Een voorbeeld: Deborah was een vrouw maar ze vervulde een mannelijke rol door de heerschappij die zij uitoefende als richter. In het alledaagse leven spreken we in dat verband nog steeds van een vrouw ‘die de broek aan heeft’. Mannelijk en vrouwelijk  verwijst niet alleen naar seksuele identiteit, als biologisch gegeven, maar ook naar een rol of functie die iemand vervult. Ook dingen kunnen mannelijk en vrouwelijk zijn. In vele talen zijn woorden en begrippen per definitie mannelijk of vrouwelijk. En een elektricien spreekt ook van een mannelijke en vrouwelijke kabel…

De zon als verwekker van nieuw leven en als heerser over de dag vervult een mannelijke functie (Ps.19:6 spreekt van een bruidegom). De maan daarentegen als ontvangster van licht is vrouwelijk. Vrouwelijk is ze ook in haar maan-delijkse cyclus van schijn-gestalten. Mannelijk en vrouwelijk zijn taalkundig relatieve begrippen die iets zeggen over een onderlinge verhouding. Zo is de maan t.o.v. ‘moeder aarde’ weer mannelijk: ze voert heerschappij over de nacht (Gen.1: 16) en over de getijden.

God als Schepper is mannelijk  en vandaar: God de Vader. Zoals de kosmos als schepping vrouwelijk is en de rol van een aanstaande moeder vervult (Rom.8:22). Het woord voor ‘God’ in de Bijbelse grondtalen (El, theos) is mannelijk en dat is logisch want het tekent Degene die alles onderschikt en plaatst. Niettemin worden in de Bijbel aan Hem soms ook vrouwelijke eigenschappen toegeschreven. Zo lezen we in Jesaja 49:15:

Kan een vrouw haar zuigeling vergeten, zich niet ontfermen over het kind van haar schoot? Zelfs al zouden die het vergeten, Ik zal u niet vergeten.

In lijn hiermee is het Hebreeuwse woord voor ‘Almachtige’, El Shaddai en dat is afgeleid van een woord dat ‘moederborst’ betekent. Als El is Hij de mannelijke God die alle dingen beschikt maar als Shaddai koestert en voorziet Hij zoals een moeder dat doet voor haar zuigeling.

Nu kom ik nog even terug op de Zoon van God als man. In de toekomst zal Hij als zodanig verschijnen: als de Koning der koningen en de Heer der heren. Paulus op de Areopagus zei:

… omdat Hij (=God) een dag heeft bepaald, waarop Hij de aardbodem rechtvaardig zal richten door EEN MAN, die Hij aangewezen heeft…
-Handelingen 17:31-

Op aarde was Jezus weliswaar ook al de Zoon maar toen werd dat verhuld. Zoals Hebreeën 5 zegt:

… en zo heeft Hij, HOEWEL HIJ DE ZOON WAS,
de gehoorzaamheid geleerd uit hetgeen Hij heeft geleden…
-Hebreeën 5:8-

Jezus was op aarde de Zoon maar in plaats van gehoorzaamd te worden, leerde Hij gehoorzaam te zijn in de lijdensweg die Hij moest gaan. Het is deze rol van onderschikking die wordt uitgebeeld in het vrouwelijke offerdier.

Reageer op Facebook

Delen: