kerkelijke tucht??

In de serie studies die ik geef over de eerste Korinthe-brief, was ik de afgelopen week aangekomen bij het vijfde hoofdstuk (klik HIER). Een hoofdstuk dat de reputatie heeft te handelen over ‘kerkelijke tucht’. Ten onrechte, want de ekklesia in Korinthe was helemaal geen kerk in de huidige betekenis van het woord: een organisatie met een bestuur, statuten en ledenlijsten e.d. Het woord tucht komt er trouwens niet in voor.

Laat ik in zes punten samenvatten wat ik over dit hoofdstuk naar voren heb gebracht.

1. wie niet deugt of een boze?

1Korinthe 5 gaat niet over wie “niet deugt” (NBG51), maar over “de boze” (5:13). Niet over iemand met zekere ondeugden (wie zou daarvoor niet in aanmerking komen?)  maar over iemand die schade aanricht aan de geloofsgemeenschap. Het woord voor “boze” in 1Kor.5:13 betreft in Openb.16:2 een “kwaadaardig gezwel”.

2. misstap of levenspraktijk?

1Korinthe 5 gaat niet over iemand die een misstap begaan heeft maar iemand die het kwade praktiseert. 5:3 gebruikt een tijdloze werkwoordsvorm. T.a.v. iemand die “is overvallen in een misstap” geldt dat we ons over zo iemand zouden ontfermen. In het besef dat we zelf net zo goed in verzoeking kunnen vallen (Gal.6:1).

3. verwijderen of weggenomen worden?

Veel vertalingen geven ten onrechte 1Kor.5:2 weer in de actieve vorm: “uit uw midden verwijderen”. Maar Paulus gebruikt een passieve vorm en schrijft: “uit uw midden weggenomen worden“. Dat is een enorm verschil!
Stelt u zich voor: alom in Korinthe werd gesproken over de buitensporige hoererij in de ekklesia. Maar in plaats van bedroeft te zijn over deze reputatie naar buiten, blies men zich naar binnen tegen elkaar op. Paulus zegt in 5:2 (geparafraseerd): wanneer jullie bedroefd waren over deze schandalige reputatie, dan zou deze man uit jullie midden zijn weg genomen. Hij zou het dan niet als boze bij jullie uithouden. M.a.w. de bewuste man die het hield met de vrouw van zijn vader (5:1) was slechts een symptoom van het probleem. De kern van de zaak was de houding van de Korinthiërs zelf.

4. excommuniceren of loslaten?

1Korinthe 5 gaat het niet over excommuniceren of het schrappen van de ledenlijst, want dat laatste kende men niet eens. Paulus roept de Korinthiërs om net als hij (hoewel zelf niet lichamelijk aanwezig) de man aan de satan over te geven (5:5). Als “boze” was hij in de praktijk al een handlanger van de satan (=tegenstander) en Paulus’ oordeel is: geef hem daaraan over, laat hem los. Wanneer iemand willens en wetens een heilloze weg gaat, dan rest niets anders dan loslaten en overgeven. Om zo door schade en schande wijs te worden. Altijd met het oog op het behoud van de ander.

5. omgaan of vermengen?

Veel vertalingen spreken over geen “omgang” hebben met “bozen” in de ekklesia. Maar Paulus gebruikt een woord dat letterlijk “vermenging” betekent. Hetzelfde woord gebruikt hij ook in 2Thes.3:14, waar uit vers 15 blijkt dat het niet om verbroken omgang kán gaan. Je niet vermengen betekent: afstand bewaren, verschil maken, je onderscheiden.

6. zuurdeeg of feest?

Het hart van het probleem in Korinthe 5 is, dat de roem van de Korinthiërs niet goed was (5:6). Zij roemden in het vlees: de wijsheid ván de wereld en invloed en aanzien ín de wereld stonden bij hen hoog genoteerd (1Kor.1:27-31). Zo’n instelling oefent aantrekkingskracht uit op mensen die leven “naar het vlees”. Paulus vergelijkt de roem van de Korintiërs met de werking van gist: het doet deeg rijzen maar het is slechts bluf en lucht. Zuurdeeg staat ook symbool voor bederf en voor het oude dat voorbijgaat. Interessant dat het woord gist ook afgeleid is van gisteren, d.w.z. deeg van de vorige dag. Paulus zegt: “jullie zijn immers ongezuurd” (5:7) – een nieuwe schepping! (2Kor.5:16,17). Geen mensen van gisteren maar van de toekomst. Ken je identiteit en vier ongezuurd het feest in “zuiverheid en waarheid”!

Reageer op Facebook

Delen: