het uitzicht in 1Korinthe 13

In 1Korinthe 12-14 beantwoordt Paulus vragen van Korinthiërs (12:1) die hoog opgaven over het spreken in tongen/talen en het profeteren. Deze beantwoording onderbreekt hij in hoofdstuk 13 door hen een zoveel overtreffender weg (12:31) te tonen: de liefde die nimmer vergaat (13:8). Dit plaatst hij in contrast met de profetieën  en gaven van kennis die eenmaal afgedaan zullen hebben en met de tongen/talen die zullen verstommen. De kennis en de profetieën waren in Paulus’ dagen “onvolkomen”, ten dele, fragmentarisch. God openbaarde hier iets, daar wat, aan de één dit en aan de ander dat. Dat proces was nog steeds gaande. Dit “onvolkomene” zou eenmaal plaatsmaken voor “het volmaakte” of beter “de volwassenheid”. Wanneer de openbaring eenmaal compleet zou zijn (Kol.1:25), afgerond, dan is de ekklesia volwassen geworden: op de hoogte gesteld van alle verborgenheden die God haar wilde openbaren. Geboekstaafd en al (2Tim.3:16,17). Ten einde elk mens in Christus volmaakt  te stellen (Kol.1:28; hetzelfde woord als in 1Kor.13:10: volwassen).

de volwassenheid

Wanneer “het onvolkomene” plaats gemaakt zou hebben voor “de volwassenheid”, zou het profeteren en het spreken in tongen/talen verdwijnen. Deze dingen hebben hun betekenis in de kinderlijke fase op weg naar de volwassenheid. Maar eenmaal volwassen geworden, zou het spreken en overleggen als kind worden afgelegd (13:11). Het onbegrip en de raadselen die de kinderlijke ekklesia kenmerkte in de dagen van de Korinthiërs, zouden voorbij zijn wanneer alle verborgenheden waren geopenbaard (13:12).
Zover was het op dat moment nog niet.

verstommen en afgedaan

Zou Gods Woord eenmaal compleet en daarmee de ekklesia volwassen zijn dan zou het kinderlijke worden afgelegd. D.w.z. het profeteren zou afgedaan hebben en het spreken in tongen/talen zou verstommen. Zoals bouwsteigers worden afgebroken zodra de bouw van het huis gereed is. Die hebben dan hun functie vervuld.

zo blijven dan…

Wat bij het aanbreken van de volwassenheid zou blijven, aldus Paulus, zijn geloof, hoop en liefde. Deze drie. Overigens, niet eindeloos, want ook geloof en hoop zullen eens worden ingewisseld voor aanschouwen (2Kor.5:7; Rom.8:24). Dat geldt niet voor de liefde, die vergaat nimmer. Vandaar dat de liefde ook de meeste is van deze drie.

uitzicht

In 1Korinthe 13 voert Paulus de Korinthiërs op een zeer hoge weg om uitzicht te bieden op de tijd die zou aanbreken wanneer de ekklesia volwassen zou zijn. Niet langer meer begiftigd met kinderlijke gaven als profeteren en spreken in tongen/talen. Maar levend in geloof, hoop en liefde vanuit de volledige openbaring van alle geheimenissen die God wilde bekendmaken. Tot aan de dag dat ook geloof en hoop niet meer nodig zullen zijn en alleen de liefde voor altijd zal overblijven.

Reageren op Facebook

Delen: