Het laatste avondmaal: de seder?

Paulus zegt in 1Korinthe 5:7 dat ons Pascha is geslacht: Christus. Voor het slachten van het pascha was één datum gereserveerd : de 14-de Nisan (Lev.23:5). De dag daarna begon het feest van de ongezuurde broden, zeven dagen lang (Lev.23:6). Op de eerste dag mocht “generlei dienstwerk” verricht worden (Lev.23:7) en daarom gold de 15-de Nisan als een bijzondere sabbat (Joh.19:31). De Joodse autoriteiten wilden Jezus gedood hebben voordat het feest begon (Mar.14:2). Daarom was er haast geboden op de dag van de kruisiging. De 15-de Nisan zou aanbreken.

Maar als Jezus op de 14-de Nisan is gekruisigd en de daarop volgende avond het pascha gegeten zou worden (Joh.18:28), wat was dan het (zogenaamde) laatste avondmaal dat Hij hield met zijn discipelen? Zei Jezus niet: “Ik heb vurig begeerd dit pascha met u te eten” (Luc.22:15)? Maar hoe kon Hij dit zo noemen als pas de volgende dag het pascha geslacht zou worden? Het was op dat moment toch nog geen 14 Nisan? Hier wreken zich twee misverstanden.

In de eerste plaats lezen we nergens dat er tijdens dit ‘laatste avondmaal’ sprake is van een geslacht lam. We lezen alleen over brood en beker. In de tweede plaats dienen we ons te realiseren dat naar Bijbels begrip de dag eindigt bij zonsondergang (Gen.1:5) en dat dan ook de kalenderdag verspringt. Zo lezen we dat ‘jom kipoer’ als een sabbat “van avond tot avond” gevierd zou worden (Lev.23:32). Als Jezus in de nacht dat Hij werd overgeleverd een maaltijd houdt met zijn discipelen, dan was dit naar algemeen geldend Hebreeuws begrip op de 14-de Nisan. En daarom was deze maaltijd een pascha-maaltijd. Niet de traditionele sederviering zoals dikwijls gedacht, maar wel degelijk een pascha-maaltijd. Op dezelfde kalenderdag nl. als dat Hij ook als het ware Pascha zou lijden en sterven.

Delen: