handen samen, ogen dicht?

VRAAG:
Waar staat eigenlijk in de Bijbel dat we tijdens gebed de handen zouden vouwen en de ogen sluiten?

ANTWOORD:
Dat staat nergens. Gevouwen handen en gesloten ogen zijn de houding van een luiaard die ligt te slapen (Spr.6:10: 24:33) en nooit van iemand die in gebed is. Voor zover iets gezegd wordt over de handen tijdens gebed, worden ze altijd opgeheven (1Tim.2:8). Dat hoeven niet persé ook opgeheven armen te zijn. In Psalm 63:4 en 1Kon.8:22 wordt in de Hebreeuwse tekst gesproken over het opheffen van de handpalmen. Dus met de handpalmen naar boven: open, ontvangende handen. Toen Jezus dankte voorafgaand aan de spijziging van de duizenden, had Hij de broden dankbaar in zijn handen (Mat.14:19). In dat vers vinden we tevens dat Jezus zijn ogen opslaat naar de hemel terwijl Hij God dankt (zie ook: Mark.6:41; Luc.9:16). Dat is dus het tegenovergestelde van de ogen neerslaan en sluiten, zoals kinderen in christelijke kringen wordt ingeprent. Ook Psalm 121:1 spreekt van het opheffen van de ogen – want dáár komt de hulp vandaan. Een prachtige houding! Waarmee tevens het bezwaar van afgeleid worden door de dingen om je heen, is ondervangen. Wie God dankzegt, mag naar Hem opkijken.

Voor de goede orde: een gebedshouding wordt nergens voorgeschreven en het zou puur wetticisme zijn om daarover regels te stellen. Het gaat vanzelfsprekend om de houding van het hart. Maar eerlijk is eerlijk: het motto ‘handen vouwen en ogen dicht’ staat nogal veraf van de voorbeelden die we in de Bijbel aantreffen.

Zie ook het vervolg op deze blog: waakzaam in gebed

Reageer op Facebook

Delen: