gekomen om de wet te vervullen

17 Meent niet, dat Ik gekomen ben
om de wet of de profeten te ontbinden;
Ik ben niet gekomen om te ontbinden,
maar om te vervullen.
18 Want voorwaar, Ik zeg u:
Eer de hemel en de aarde vergaat,
zal er niet een jota of een tittel vergaan van de wet,
eer alles zal zijn geschied.
-Matteus 5-

In de bovenstaande woorden uit de zogenoemde ‘Bergrede’ reageert Jezus op de suggestie dat Hij de wet of de profeten, die samen de Tenach vormen (ons ‘Oude Testament’ dus), zou ontbinden. Het woord dat hier vertaald wordt met ‘ontbinden’ wordt elders weergegeven met ‘afbreken’ of slopen (o.a. Mar.14:58; Hand.6:14) b.v. van de tempel. Ontbinden of afbreken staat in Mat.5:17 tegenover ‘vervullen’. Jezus wijst de suggestie dat Hij de wet of de profeten zou ontbinden, radicaal van de hand. Want zelfs de kleinste letter (jota) of het kleinste schrijfteken (tittel) in de wet, behoudt haar geldigheid zolang hemel en aarde bestaan. Eerst moet alles zijn geschied. Dit laatste zinsdeel (“eer alles zal zijn geschied”) geeft aan dat Jezus de wet als profetie ziet. Zoals de woorden van de profeten worden vervuld en geschieden (vergl. Mat.1:22), zo geldt dit ook voor iedere jota en tittel van de wet. Alles zal geschieden!

Wat opvalt in Jezus’ uitspraak, is dat Hij de wet hier niet opvat als een gedragscode maar als een aankondiging van zaken die moeten geschieden. Zoals Hij later ook aan de Emmaüsgangers zou uitleggen.

26 Moest de Christus dit niet lijden
om in zijn heerlijkheid in te gaan?
27 En Hij begon bij Mozes en bij al de profeten
en legde hun uit,
wat in al de Schriften op Hem betrekking had.
-Lucas 24-

Al de Schriften, te beginnen bij Mozes, spreken van de Christus die komen zou (Joh.5:46). En in Hem vinden “al de Schriften” hun vervulling. In de offerdienst, de attributen van het heiligdom, de hoogtijden, de besnijdenis of welk ritueel ook. Maar ook in de verhalen van bijvoorbeeld Izaak, Jozef, Mozes enzovoort. Dat zijn niet slechts geschiedenissen maar plaatjes van Hem die zou komen. Velen die vandaag “onder de wet” willen staan, luisteren niet echt naar de wet. Dat is wat Paulus ooit de Galaten verweet.

Zegt mij, gij, die onder de wet wilt staan,
luistert gij niet naar de wet?
-Galaten 4:21-

De Galaten waren ‘heidenen’  (niet-Joden; Gal.4:8) die gelovig geworden waren, geheel buiten “werken der wet” om (3:1-5). Nu werden ze door Judaïsten (2:14) lastig gevallen met aansporingen zich te laten besnijden (6:13), dagen en hoogtijden te onderhouden (4:10), kortom “onder de wet” te gaan staan. Maar door dit te doen, aldus Paulus, demonstreren ze juist niet naar de wet te luisteren. Als “zonen van Abraham” (3:7) dienden ze zich te realiseren wie hun moeder is. Sara de vrije, die een kind door belofte ontving (4:23) of Hagar (>Sinaï; 4:25) de slavin die een kind kreeg dat door menselijke pogingen was verwekt? Het één verdraagt zich niet met het ander (4:28-31).

Wie de wet verstaat, weet dat ze spreekt van de Christus. Je kunt je verlustigen in de wet (torah = onderwijzing), zonder er onder te staan. Sterker nog: juist in het zien van de vervulling ligt de grootste vreugde. Vergelijk het met een profetie. Een voorzegging is niet waardeloos geworden zodra ze is vervuld. Integendeel, vanaf dat moment heeft ze haar waarde juist bewezen!

Als met Israël in de toekomst een nieuw verbond gesloten zal worden, zal zij niet langer gebukt gaan onder de wet (Jer.31:33). De bedekking zal worden weggenomen en zij zullen ont-dekken dat alles daarin spreekt van de opgewekte Christus (2Kor.3:14). Vanuit Jeruzalem zullen de volkeren zichtbaar onderwezen worden (Jes.2:3) hoe heel de offer- en tempeldienst spreekt van het LEVEN dat door Christus aan het licht is gebracht (vergl. 2Tim.1:10)!

Reageer op Facebook

Delen: