“de tweede dood” figuurlijk?

N.a.v. de studie ‘wat is de tweede dood?‘ ontving ik diverse reacties. Deze gingen dit keer vooral over de vraag of “de tweede dood” al of niet letterlijk moet worden genomen. Nu lag het accent in de studie die ik gaf vooral op het feit dat de dood teniet gedaan zal worden. D.w.z. allen die in Adam sterven zullen levend gemaakt worden, zoals Christus de eersteling: in onvergankelijkheid, heerlijkheid en kracht. Waarbij 1Korinthe 15 tevens vermeldt wanneer de dood wordt teniet gedaan, nl. aan het einde van Christus’ heerschappij. Want Christus moet heersen totdat Hij de dood als laatste vijand teniet gedaan zal hebben. Dat is voorbij Openbaring 21 en 22 (de nieuwe hemel en aarde) want daar heerst Christus nog (Openb.22:5). Logisch, want daar is ook nog sprake van “de tweede dood” (21:8).

Maar dan nu opnieuw de vraag: wat is “de tweede dood”? Die vraag wordt rechtstreeks beantwoord in Openbaring 20:14:

En de dood en het dodenrijk werden in het meer van het vuur geworpen. Dat is de tweede dood: de poel des vuurs.

Op mijn bureau ligt een boekje onder de titel ‘het probleem van de tweede dood‘. Het heet een probleem omdat de schrijver meent bovenstaande uitspraak te moeten verklaren. Dat is jammer, want deze uitspraak behoeft geen verklaring omdat het juist de verklaring is! Zoals we in het boek Openbaring daarvan vele voorbeelden aantreffen.

• “… de kandelaren zijn de zeven gemeenten…” (1:20)
• “… de zeven koppen zijn zeven bergen…” (17:9)
• “En de tien horens, die gij zaagt, zijn tien koningen…” (17:12)
• “En de vrouw, die gij zaagt, is de grote stad” (17:18)
• “… de draak, de oude slang, dat is de diabolos en de satan…” (20:2)

Het universele principe is dat de verklaring zelf letterlijk is. Het zijn letterlijk zeven gemeenten, letterlijk zeven bergen, letterlijk tien koningen, letterlijk een grote stad en letterlijk de diabolos en satan. Als Openbaring 20:14 zegt: “dat is de tweede dood”, dan hebben we dat te nemen zoals het er staat. Letterlijk dus. Wanneer we ‘dood’ hier figuurlijk zouden opvatten zou de verklaring zelf weer een verklaring nodig hebben… en dus ophouden een verklaring te zijn! Tja, en dan wordt “de tweede dood” alsnog een probleem of raadsel…

Openbaring 20 beschrijft het gericht over “de overige doden” (20:5) die na “de duizend jaren” zullen opstaan. Aangezien hun namen niet staan opgetekend in het boek van het leven, worden zij na hun gericht, geworpen in het meer van vuur, dat is de tweede dood. Neem het zoals het er staat (als ware het verslaggeving) en het scenario is helder! De opgestane doden worden in het vuur geworpen en dat is de tweede dood. Of de opgestane doden zich bewust zijn van dit lot wordt niets gezegd. Over pijn evenmin. Is het een plotselinge vuurdood in een fractie van een moment? Het “werden… geworpen” wijst in ieder geval op een snelle voltrekking. Hoe dat ook zij, wat tot dusver “dood” en “dodenrijk” heette, heet nu met reden “de tweede dood” want allen die vanaf dit moment dood zijn, zijn dit voor de tweede keer. Deze doden zijn inmiddels gericht (=alles is rechtgezet; Openb.20:12) maar hebben geen deel aan de koningsheerschappij van Christus “tot in de aeonen der aeonen” (Openb.11:15). Gedurende die aeonen zijn zij dood en zich dus van niets bewust (Pred.9:5,10). Totdat… de dood zal worden teniet gedaan en allen zullen worden levend gemaakt. Dat is finale van Christus’ heerschappij: geen dood meer en alle mensen zullen LEVEN. Christus’ missie zal zijn volbracht! Een volmaakt en alomvattend Koninkrijk zal Christus aan zijn God en Vader teruggeven zodat God zal worden: alles in allen (1Kor.15:22-28)!

Reageer op Facebook

Delen: