boven vermogen?

VRAAG:
In 1Korinthe 10:13 wordt ons verzekerd dat God niet zal gedogen dat we boven vermogen verzocht zullen worden. Maar in 2Korinthe 1:8 getuigt Paulus zelf boven vermogen belast te zijn. Is dat niet tegenstrijdig?

ANTWOORD:
Wanneer we alleen zouden letten op de woorden “boven vermogen”, spreken beide verzen elkaar inderdaad tegen. Kijken we echter waar beide uitspraken over gaan, dan zien we dat het nogal verschillende onderwerpen betreft.

In 2Korinthe1:8 verhaalt Paulus over de verdrukking die hem in Asia was overkomen. Daarvan zegt hij:

8 … bovenmate en boven vermogen hebben wij
een zware last te dragen gehad,
zodat wij zelfs aan ons leven wanhoopten;
9 ja, voor eigen besef achtten wij ons als ter dood verwezen,
opdat wij niet op onszelf vertrouwen zouden stellen,
maar op God, die de doden opwekt.
10 En Hij heeft ons uit zulk een groot doodsgevaar verlost …

Paulus vreesde te zullen sterven. Voor zijn besef was zijn doodsvonnis getekend. Gewoonlijk spreken wij daarover i.v.m. een dodelijke ziekte, wanneer een mens bezwijkt aan een draaglast die groter is dan de draagkracht. Maar in de context waar Paulus aan refereert gaat het om verdrukking en doodsgevaar. Naar de mens gesproken kon hij onmogelijk overleven maar het was God die hem had verlost uit een groot doodsgevaar. Paulus leerde daardoor zijn vertrouwen te stellen op de God die sterker is dan de dood. Zolang God nog iets voor mij te doen heeft, ben ik onsterfelijk.

In 1Korinthe 10:13 is het onderwerp heel anders. Daar gaat het niet over verdrukking en doodsgevaar maar over staande blijven in verzoeking van zonde.

12 Daarom, wie meent te staan,
zie toe, dat hij niet valle.
13 Gij hebt geen bovenmenselijke verzoeking te doorstaan.
En God is getrouw, die niet zal gedogen,
dat gij boven vermogen verzocht wordt,
want Hij zal met de verzoeking
ook voor de uitkomst zorgen,
zodat gij ertegen bestand zijt.

Een garantie van overleven op aarde hebben we niet. Ook gelovigen zijn stervelingen. Maar we hebben wel de garantie dat we nooit boven vermogen verzocht zullen worden. Voor degene die staat op Gods belofte (“God is getrouw!”) is er altijd uitkomst. Let wel: alleen op die basis. Men kan wel menen te staan maar zodra men vertrouwt op eigen kunnen, is men al gevallen. Slechts op de rotsbodem van Gods trouw en genade  is gegarandeerd uitzicht en kracht. Dat stelt nooit teleur en die hoop doet leven!

Delen: