debat – debacle

Deze en de komende week staat het onderwerp van ‘de hel’ prominent in de schijnwerpers van de christelijke wereld. Een drietal boeken daarover zijn recentelijk in Nederlandse vertaling verschenen, met name vanwege het succes binnen de Engelstalige wereld van het boek ‘Love Wins’ van Rob Bell. Vandaag wordt op initiatief van de EO en het ND een onderzoek gepubliceerd over hoe het gesteld is met het geloof in de hel onder christenen. En voor volgende week donderdag staat een debatavond op het programma, dat eveneens georganiseerd is door de genoemde clubs. Dat is ook de beperking van het debat. Want ruimte voor een onderbouwd, Bijbels geluid is er niet ingeruimd. Inderdaad, het boek van Rob Bell wordt verdedigd, maar wie mocht menen dat Johan ter Beek de Bijbelse visie voor het voetlicht zal brengen, komt bedrogen uit. Vandaag geeft hij een schot voor de boeg in het ND maar komt niet verder dan: “we moeten onze verbeelding opnieuw laten prikkelen”… In een aankondiging van de EO lezen we het volgende:

Het bestaan van de hel en de vraag of mensen daar nog een boodschap aan hebben, staan centraal in een speciale thema-uitzending.

Of mensen een boodschap aan de hel hebben, is volstrekt oninteressant. Althans, voor iemand die de waarheid zoekt. “Wat zegt de Schrift?”, dáár gaat het om. De insteek van de EO en het ND is typerend voor organisaties voor wie de gevoelens van de achterban maatgevend zijn. Broodetende profeten, noemt de Bijbel dat. De EO vervolgt:

Aanleiding is de discussie over de vraag of mensen voor altijd gestraft worden in een eeuwigdurende hel of dat mensen ook na de dood nog een tweede kans krijgen.

Drie begrippen in één zin die de verwarring zichtbaar maken!
1. ‘Eeuwigdurend’ is in de Schrift: aeonisch, d.w.z. betrekking hebbend op aeon(en). Aeonen zijn tijdperken die een begin ( “vóór de aeonen”) en een einde (‘voleinding der aeonen”) hebben. Bij de wederkomst vangt niet een eindeloze eeuwigheid aan, maar “de toekomende aeonen”. Doordat vertalingen dit hebben proberen weg te vertalen, heeft de gemiddelde bijbellezer geen idee meer van “de toekomende dingen”.
2. Hetzelfde geldt voor ‘de hel’ die we in onze Bijbelvertalingen tegenkomen. Dat woord gaat terug op het woord Gehenna, dat is het dal van Hinnom bij Jeruzalem. Dat is vrij algemeen bekend, maar het gegeven wordt genegeerd. Als Jezus over Gehenna spreekt, refereert Hij aan de laatste verzen van Jesaja, waar voorzegd wordt dat in het komende Koninkrijk daar de lijken zichtbaar zullen verteren van goddeloze mannen. Wie van zo’n concrete geografische plaats en voorzegging een mythologische hel maakt, maakt zich schuldig aan misleiding.
3. De Bijbel leert geen ’tweede kans’. Een eerste kans evenmin. God redt trefzeker een “ieder in zijn eigen rangorde”. Het oordeel bij de grote witte troon (Openb.20) is een gericht, d.w.z. alles wordt recht gezet. “Verdrukking en benauwdheid zal komen over ieder levend mens, die het kwade bewerkt”, schrijft Paulus (Rom.2:9). Van wie de naam niet voorkomt in het boek des levens, wacht “de tweede dood”. Wanneer de dood als laatste vijand zal worden teniet gedaan, en alle mensen worden levendgemaakt, pas dan zal GOD worden “alles in allen” (1Kor.15:22-28). Dat is geen kans, maar een zekerheid!

De Amerikaanse auteur Rob Bell zegt, dat de liefde van God zo groot is, dat we dat (d.w.z. een tweede kans na de dood; AP) niet op voorhand kunnen uitsluiten.

Rob Bell heeft met succes de knuppel in het christelijke hoenderhok weten te werpen. Hij stelt indringende vragen… maar antwoorden geeft hij niet. Rob Bell verkondigt niet wat Paulus predikte, nl. dat God “de Redder van alle mensen is”. Hij meent slechts “dat we dat niet op voorhand kunnen uitsluiten”. Daar mogen we het mee doen. Kortom, het lijkt misschien gewaagd wat de EO volgende week aan de orde stelt. Maar helaas, de keiharde antwoorden, recht vanuit de Schrift, zullen niet worden gehoord.

Delen: