was Jezus’ kruisdood een offer?

Kortgeleden reageerde iemand op een bijbelstudie die hij had had beluisterd en waarin ik had gezegd dat het offer van Jezus Christus verwijst naar zijn opstanding. Hij schreef me:

Denkt niet 99% van de gelovigen dat het offer van de Zoon zijn kruisdood was?  Misschien heb ik de verkeerde bril op of denk ik hierin te traditioneel. Maar ik zie niet zo goed dat zijn opstanding voor Hem het offer was.
Kan jij mij hier meer duidelijkheid in geven?

Een goede vraag! Inderdaad, veruit de meerderheid van gelovigen denkt dat slachtoffers die werden gebracht in het Oude Testament, een beeld zijn van Jezus’ kruisdood. En daarin zit een onmiskenbaar element van waarheid. Een gaaf bokje of een stier kwam in handen van de priester om geslacht te worden. En dat is wat met Jezus gebeurde. Hij kwam in handen van de priesters, die hem overleverden om te kruisigen.

slachting is nog geen offer

Maar… als een dier geslacht was, was het nog niet geofferd. De slachting ging vooraf aan het offer. Het eigenlijke offeren vond plaats nadat het dier geslacht was en op het altaar (een verhoging) terecht kwam om in rook op te gaan en op te stijgen “voor God tot een liefelijke reuk”. Dat is het eigenlijke offer. Een dier dat alleen geslacht was, was nog geen offer. Het slachten was noodzakelijk om een offer te worden.

Zo eenvoudig en voor de hand liggend als de link is tussen de slachting van een offerdier en Jezus’ kruisdood, zo logisch is ook de connectie tussen het eigenlijke offer en Jezus’ opstanding en hemelvaart. Want eerst is daar de slachting en daarna het offer. Ons woord ‘slachtoffer’ geeft dat perfect weer. Het bleef niet bij “het bloed van het kruis” (Kol.1:20). Want “het lam dat geslacht werd”, stond op uit de doden (Openb.5:6)! Hij werd verhoogd en steeg op tot een lieflijke reuk voor God. Dat spreekt van Hem die, nadat Hij was gestorven, door God werd opgewekt en ten hemel voer. Juist die volgorde van slachting en offerande levert een compleet plaatje op van “het lijden dat over Christus zou komen en de heerlijkheid daarna” (1Petr.1:11). Zonder slachting geen slachtoffer. Maar alleen slachting is evenmin een offer.

accent op de opstanding

Het is van groot belang om dit accent op de opstanding te verstaan. Want het doel van de slachting is gelegen in het offer dat daarop volgt. Waarom moest Jezus sterven? Om te kunnen opstaan uit de doden! Dat is de liefelijke reuk voor God. Niet Jezus’ sterven op zichzelf was liefelijk voor God. Integendeel. Zoals het doden van een gaaf dier op zichzelf zonde is, zo wordt van Golgotha gezegd…

Hem (=Christus) die geen zonde kende,
heeft Hij (=God) voor ons tot zonde gemaakt…
-2Korinthe 5:21-

God gaf zijn Zoon over om de zonden te dragen, d.w.z. Hij (ver)droeg het onrecht wat Hem werd aangedaan. Een vijandige wereld sloeg Hem aan het hout en doodde Hem. Maar juist via deze weg maakt God vrede en brengt Hij Leven aan het licht. Zo stierf Jezus niet alleen door onze zonden maar bovenal ook “voor onze zonden” (1Kor.15:3). Want in zijn opstanding bracht Hij Leven aan het licht waarin zonde en dood tot het verleden behoren (Rom.6:9,10). Zou Christus niet zijn opgewekt, dan waren we nog in onze zonden (1Kor.15:17).

de Hebreeën-brief

Dat het slachtoffer van Christus niet alleen naar het kruis verwijst, zien we ook terug in de uitleg van de schrijver van de Hebreeën-brief. Hij betoogt waarom de hogepriester in het het heiligdom het offer bracht met het bloed van een bokje. Het spreekt van het vergoten bloed van Christus en van Hem die vervolgens als de levende Hogepriester (7:16) het hemels heiligdom inging (9:12, 24-27). Daar werd het offer gebracht.

In Hebr.10:19 en 20 lezen we dat “in het bloed van Jezus” er een “nieuwe en levende weg” is ingewijd in het hemels heiligdom. Maar letterlijk staat er vanuit het Grieks niet een “nieuwe” maar een “eerder-geslachte en levende weg”. Ook hier weer hetzelfde patroon. “Het bloed van Jezus” verwijst naar de eerdere slachting. De levende weg in het heiligdom spreekt daarentegen van Hem die opgewekt werd en opvoer tot God.

is het kruis een genoegdoening voor God?

Het idee is niet dat God zijn Zoon op Golgotha bestrafte voor de zonden van de mensen of dat Jezus aan het kruis Gods toorn droeg als een genoegdoening. Dat is een theologisch idee met weliswaar oude papieren maar in de Schrift vinden we dat niet terug. Mensen doodden Gods Zoon. Dat was de ultieme zonde. Maar God maakte deze slachting tot een offer door zijn Zoon op te wekken en zó Leven en verzoening te realiseren voor een stervende en vijandige wereld. Dat is de liefelijke reuk die opsteeg toen de Zoon het graf definitief leeg achterliet.

Reageer op Facebook

Delen: