vijf obstakels

In het Nederlands Dagblad van maandag j.l. stond een verslag van een conferentie, waar men o.a. had stilgestaan bij een vijftal redenen waarom mensen zich afkeren van het christendom. In eigen woorden geef ik ze hier weer:1. de arrogante claim dat alleen christenen naar de hemel gaan;
2. het intellectuele probleem van hoe een machtig en liefdevol God het lijden toelaat;
3. de wetenschap die afrekent met een letterlijke lezing van Genesis 1;
4. het onrecht dat mede dankzij orthodoxe christendom in de wereld in stand wordt gehouden:
5. het korset van christelijke voorschriften dat mensen de morele vrijheid ontneemt.

De kritiek op het christendom dat in genoemde punten doorklinkt lijkt me voor een deel zeer terecht. Ik zal het rijtje kort doorlopen.

Om bij het laatste te beginnen: het christendom heeft inderdaad weinig begrepen van de vrijheid die de “apostel der heidenen” predikte (“alles is geoorloofd, maar niet alles is nuttig”). De levenstijl die Paulus voorhoudt, is niet dicterend maar logisch (vergl. Romeinen 12:2).

Het vierde punt houdt sterk verband met fataal onbegrip van Paulus’ boodschap van “de Verborgenheid”. Wij leven in een tijd waarin Christus verborgen is en ook uitdrukkelijk niet bezig is de wereld aan Zich te onderwerpen. Het christendom daarentegen heeft het altijd tot haar taak gezien om haar stempel te drukken in de wereld. Met als gevolg dat het christendom in niet geringe mate mede-verantwoordelijk is geworden voor het onrecht in de wereld.

Het derde obstakel zou voor een flink deel als sneeuw voor de zon verdwijnen wanneer men zou inzien dat de zeven dagen van Genesis 1 aanvingen in een verwoeste wereld (vers 2). Genesis 1 beschrijft het herstel van een verwoeste aarde. Aan “de tegenwoordige wereld” is een “toenmalige wereld” voorafgegaan( 2Petrus 3:6,7). De fossielen en aardlagen zijn daar de stille getuigen van. In het traditionele christendom is deze eerste, langdurige aeon zo goed als onbekend.

Het tweede kritiekpunt is (samen met nr. één) ongetwijfeld het belangrijkste rationele obstakel voor mensen om het christendom serieus te nemen. Het christendom als geheel is volkomen verlegen met de vraag hoe het concept van een liefdevol en machtig God zich laat verenigen met het kwaad in de wereld. Men gelooft namelijk dat de intrede van het kwaad (feitelijk) een misser was van God (Jesaja 45:7; 46:10). Door de duivel en het eten van de beruchte vrucht werd Gods plan gedwarsboomd. Volgens de Schrift onmogelijk. Het kwaad in de wereld is het donkere decor waartegen God de juwelen van zijn genade en liefde wil laten schitteren!

Het als eerst genoemde bezwaar hangt met het bovenstaande samen. Scherp geformuleerd: de God van het christendom is een loser. Omdat de intrede van het kwaad in de wereld, volgens het christendom onbedoeld is, zit God sindsdien met de brokken en probeert Hij nu nog te redden wat er te redden valt. Gered, dat zijn dan de christenen. De rest is hopeloos verloren en wacht de hel. Uit dit idee spreekt niet alleen liefdeloosheid van God t.o.v. zijn eigen creaties het toont vooral ook hoe Hij de regie compleet kwijt is.

Enfin, waar de duisternis in de christelijke wereld zozeer domineert, is dit voor de Goedbericht-site des te meer reden om het van God gegeven licht des te helderder te laten schijnen!

Delen: