Spreuken 20:12 – oor en oog

Het oor dat hoort en het oog dat ziet, JAHWEH heeft beide gemaakt.

Hoe kan het dat ik dingen kan zien en horen? Moet ik dat beschouwen als een verdienste? Is het feit dat een blinde niets kan zien, hem of haar te verwijten? Of zou een dove er iets aan kunnen doen dat hij niets verstaat? De gedachte alleen al, is te dwaas voor woorden. Het is aanmatigend en ook domme hoogmoed. Want niemand heeft zichzelf gemaakt. Het vermogen om te kunnen horen en te zien is louter gift. Het is een voorrecht, geen verdienste. En het is de Schepper die ons deze capaciteiten geeft.

Maar wat fysiek onomstreden is, is geestelijk niet minder waar. Wanneer ik de waarheid mag verstaan, dan is dat omdat JAHWEH mij daarvoor een oor heeft gegeven. En wanneer ik de betekenis van Schriftwoorden mag zien, dan is dat omdat God mijn ogen daarvoor verlicht heeft (Luc.24:31,45).

Van Lydia de purperverkoopster lezen we, dat ze luisterde naar wat Paulus te melden had (Hand.16:14). Waarom? God had haar hart daarvoor geopend. Eigen roem vanwege ons ‘verstaan’ en ‘inzicht’ is volkomen misplaatst. Alle eer is aan Hem die ons daartoe oren en ogen heeft gegeven!

Delen: