Romeinen 8:22 – de schepping als vrouw in verwachting

Want wij weten dat tot nu toe, heel de schepping tezamen zucht en tezamen barensweeën heeft.

Paulus stelde vast dat de schepping aan de ijdelheid is onderschikt. Niet door eigen keuze maar van Godswege. Met “ijdelheid” doelt Paulus op “de slavernij van de vergankelijkheid”. Deze slavernij is een gegeven, onontkoombaar. Alles vergaat en is aan bederf onderhevig. Het is een ervaringsfeit waar ieder schepsel  onder gebukt gaat. “Tezamen”, schrijft Paulus. Want als schepselen delen we dit gemeenschappelijke lot. De dood en de ontluisterende weg daar naartoe, vergelijkt Paulus met een moeizame zucht. Maar niet alleen moeizaam.

De zucht waarvan hier sprake is, is vooral een zucht van verwachting. De verwachting van nieuw leven. Heel de schepping zucht tezamen maar heeft ook “tezamen barensweeën”. Dat betekent dat de schepping de rol vervult van een zwangere vrouw. Terwijl de Schepper in de Schrift consequent een Hij is en Vader, zo is de schepping een zij. Bevrucht en ‘in blijde verwachting’.

Het nieuwe leven zelf is nog verborgen. Maar hoe hoopvol is het, om het zuchten van de schepping te zien in het perspectief van de verwachting. Want naarmate de pijn en het zuchten heftiger worden, des te dichterbij is ook de verlossing!

Delen: