Romeinen 7:24 – ik ellendig mens – Gode zij dank!

Ik, ellendig mens, wie zal mij uitredden uit het lichaam van deze dood? 25 Gode zij dank echter door Jezus Christus, onze Heer.

De vergeefse pogingen die Paulus beschreef in het voorgaande, brengen hem tot de uitroep “ik, ellendig mens!”. Wanhopig maar toch een logische conclusie. De nederlaag werd groter naarmate de strijd intenser werd. Het is als iemand die tussen twee zandbanken in een mui terecht komt en al spartelende ontdekt steeds verder van het strand te geraken. De strijd heeft geen zin. Sterker nog: strijden verergert de situatie alleen maar.

De erkenning van het faillissement van eigen werk is noodzakelijk. Want pas dan zal men het werk moeten staken. Vanuit een proefondervindelijk weten dat het “ik” niets vermag bij te dragen aan de vervulling van de wet. Dan moet men afzien van zichzelf en kan men niet anders dan opzien naar boven. Waarheen anders?

Dit lichaam is aan dood en daarmee ook zonde (6:6) onderworpen. Echt LEVEN is niet voorhanden aan deze kant van het graf. Het is juist in die vaststelling dat hoop en uitzicht gloort. Want ik kan mijzelf niet redden maar GOD zij dank is daar Jezus Christus in wie het LEVEN nu reeds te vinden is!

Delen: