Romeinen 6:7 – geen slaaf meer

Dit wetende, dat onze oude mens werd medegekruisigd, opdat het lichaam van de zonde teniet gedaan zou worden en wij geen slaaf meer aan de zonde zouden zijn. 7  Want wie sterft is gerechtvaardigd van de zonde.

Paulus schrijft hier over de feiten van de kruisiging, de begrafenis en de opstanding van Jezus Christus. Dat zijn objectieve ijkpunten die onafhankelijk zijn van emoties en beleving. Vandaar de nadruk die de apostel legt op “weten” (:3,6) en “rekenen” (:11). Want alleen wie weet dat hij medegekruisigd en -begraven is met Christus en van daaruit rekent, is geen slaaf meer van de zonde. De begrippen ‘slaaf van‘ en ‘verslaafd aan‘ de zonde, spelen een grote rol in dit hoofdstuk. Paulus leert: wie stierf is logischerwijs gerechtvaardigd, d.w.z. vrijgesproken van de zonde. Geen slaaf meer.

Dit onderwijs is van grote praktische betekenis! Alles begint met weten geen slaaf meer te zijn. Wie zichzelf als slaaf van de zonde beschouwt en tegen verslaving gaat strijden, zal telkens weer de ervaring opdoen dat dit hopeloos is. Waarom? Omdat je denkt… dat slaaf-zijn tot je identiteit behoort. Dus kun je niet anders… denk je. Totdat de waarheid doordringt dat je geen slaaf meer bent. Die waarheid maakt vrij!

Delen: