Romeinen 3:9 – allen onder de zonde

Wat dan? Hebben wij iets voor? Volstrekt niet. Wij beschuldigden tevoren immers Joden zowel als Grieken, allen onder de zonde te zijn.

De “wij” waarvan hier sprake is, zijn de Joden. Maar had Paulus dan zojuist niet geschreven dat de Joden wél degelijk bevoorrecht zijn, vooral omdat aan hen de woorden GODS zijn toevertrouwd (3:1,2)? Inderdaad, dat klopt. Maar het is juist die bevoorrechte positie, die hun schuld groter maakt dan die van de niet-Joden.

In Romeinen 1 had Paulus uiteengezet dat de wereld in z’n algemeenheid, hoewel men weet heeft van GOD, Hem niet als GOD verheerlijkt en dankt waardoor het duister is geworden in hun onverstandig hart (1:21). Met alle morele gevolgen van dien. In Romeinen 2 richt Paulus zich vervolgens meer speciaal tot de Jood die zich een oordeel aanmatigt over de goddeloze wereld maar daarbij zelf geen idee heeft van de goedertierenheid van GOD. Men beroemt zich op de woorden GODS maar juist die vormen één grote aanklacht tegen hun opstelling.

De conclusie uit dit alles moet zijn dat Joden evenals Grieken, zonder enige partijdigheid, allemaal onder de zonde zijn. Linksom of rechtsom, heel de mensheid is daarin besloten. Doelmissers zijn we. Stuk voor stuk. Geheel afhankelijk van GODS genade.

Delen: