Romeinen 2:25,26 – besnijdenis & voorhuid

Want besnijdenis heeft wel nut in het geval je de wet praktiseert. Maar indien je een overtreder van de wet bent, dan is jouw besnijdenis ‘voorhuid;  geworden. ²⁶ Indien dan de voorhuid de rechtsuitingen van de wet onderhoudt, zou zijn ‘voorhuid’ dan niet tot besnijdenis gerekend worden?

De logica van het betoog in deze verzen behoeft nauwelijks toelichting. Het idee is dat besneden-zijn geen enkele betekenis heeft als men ook niet van harte luistert naar de torah. In dat geval is de besnijdenis een herinnering aan een fysieke ingreep, verwijzend naar Joodse afkomst. Niet meer dan dat. Een ‘uiterlijk’ symbool, zonder dat het wezenlijk iets zegt.

Maar omgekeerd, wanneer een onbesnedene (“de voorhuid”) er getuigenis van geeft dat het werk van de wet in zijn hart geschreven staat (:15) en hij van nature de dingen van de wet doet (:14), dan beantwoordt juist hij, aan wat “de besnijdenis” zou zijn. De besnijdenis kan een embleem en bekroning zijn van de voorrechten die GOD aan het Joodse volk gegeven heeft (3:1). Maar het kan ook een ‘vlag op een modderschuit’ zijn. Oftewel: is het uiterlijk de expressie van wat er innerlijk leeft of moet het dienen om de kwalijke binnenkant te maskeren?

Delen: