Kolosse 1:3 – altijd danken

Wij danken de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, altijd omtrent jullie, bij ons bidden,…

Het is karakteristiek voor Paulus om zijn brieven te beginnen met dankzegging aan God. Niet als formaliteit, maar omdat het voortkomt uit besef van wie en hoe God is. Het woord voor ‘danken’ (Gr.eu-charis) is afgeleid van, en vrijwel identiek aan, het woord voor ‘genade’ (Gr. charis = vreugde om niet). Wie zich bewust is van de God die om niet geeft en begunstigt, die is dankbaar.

In 1Timotheüs 2:5 verklaart Paulus: “Er is één God en ook één Middelaar van God en mensen, een mens, Christus Jezus”. Dat is de reden waarom we ons, zoals de apostel hier ook doet, in gebed richten tot God de Vader en wel door onze Heer Jezus Christus. Door Hem komt God tot ons en ook door Hem komen wij tot God.

Dat Paulus God de Vader altijd dankte in zijn gebeden voor de Kolossers is opmerkelijk. Want uit 2:1 kunnen we afleiden dat men in Kolosse nooit zijn aangezicht had gezien. Het was van horen zeggen dat hij had vernomen hoe het Evangelie daar was ontvangen en vrucht had gedragen. De verhalen van Epafras hebben diepe indruk op Paulus gemaakt en heel deze brief getuigt daarvan.

Delen: