Kolosse 1:20 – verzoenen

… en door Hem ‘het al’ geheel tot Zich te verzoenen, vredemakend door het bloed van zijn kruis, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is.

Het spreekt voor zich dat we dit vers slechts naar waarde kunnen schatten, wanneer we verstaan wat ‘verzoenen’ betekent. Paulus gebruikt zelfs een uniek versterkte vorm van dit werkwoord, maar daarover een volgende keer.

Het woord ‘verzoenen’ hier (Gr. apo-katallasso) is een totaal ander begrip dan wat bijvoorbeeld gebruikt wordt in de Hebreeën- (2:17) of Johannes-brief (1Joh.2:2; 4:10) waar in de gangbare Nederlandse vertalingen ten onrechte eveneens sprake is van ‘verzoenen’ (Gr. hilaskomai). Dit laatste woord betekent ‘beschutten’ of ‘bedekken’ en wordt altijd gebruikt in verband met ‘beschutten van zonden’ (vergl. het Hebreeuwse woord ‘kaphar’ > Jom kipoer). Het is heel jammer en ook zeer verwarrend dat de meeste bijbelvertalingen deze twee totaal verschillende begrippen met één Nederlands woord weergeven.

Het woord ‘verzoenen’ in Kolosse 1:20 is niet moeilijk te begrijpen omdat het exact overeenkomt met wat wij in het dagelijkse spraakgebruik onder ‘verzoenen’ verstaan. Daarvan is sprake wanneer twee partijen die van elkaar vervreemd of vijandig zijn, tot vrede komen (vergl. 1Kor.7:11). Zonden worden ‘beschut‘, terwijl vijanden worden verzoend. Paulus leert dat God door Christus ‘het al’ tot Zich verzoent!

Delen: