Kolosse 1:20 – hoezo ‘verzoenen’?

… en door Hem ‘het al’ geheel tot Zich te verzoenen, vredemakend door het bloed van zijn kruis, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is.

Kolosse 1:20 is de bekroning van deze passage waarin Paulus de heerlijkheid van “de Zoon van Gods liefde” (1:13) etaleert. We stelden al vast dat verzoenen betekent: vrede maken. Vijandschap veranderen in vriendschap. Ook zagen we dat de reikwijdte van deze verzoening onmiskenbaar universeel is.

Voordat we ons nu gaan bezighouden met de vraag hoe God ‘het al’ tot Zich verzoent, zullen we eerst onder ogen moeten zien waarom de wereld God vijandig gezind is en van Hem is vervreemd. Dat gegeven dateert vanaf de hof van Eden waar “de oude slang” de mens al deed twijfelen aan Gods goedheid. Toen werd de toon gezet en sindsdien vraagt elke generatie zich (al of niet verwijtend) af, hoe God goed kan zijn in een wereld waarin zoveel onheil, leed en ellende geschiedt. Daarom wantrouwt de mensheid God, al is ze tegelijkertijd ook bang voor Hem. Dat verklaart waarom de mens hardnekkig godsdienstig is: God moet door onze offers gunstig worden gestemd.

Wil God de wereld tot Zich verzoenen, dan zal Hij haar het overtuigende bewijs moeten leveren dat Hij werkelijk goed is…

Delen: