1Korinthe 8:7 – de gewoonte van de afgod

Maar niet in allen is die kennis. Want sommigen die nog in de gewoonte van de afgod zijn, eten ervan als afgodenoffer en hun geweten dat zwak is wordt er door bezoedeld.

Eerder citeerde Paulus de leuze in Korinthe “wij weten dat wij allen kennis hebben” (:1). Maar is dat ook zo? Zeker, de kennis dat er “één GOD, de Vader” is, behoort tot het ABC van Paulus’ onderwijs. Maar kennis en kennis is twee. Stel, een Korinthiër had zich recentelijk van de afgoden tot de ene GOD gekeerd (vergl. 1Thes.1:10). Betekent dat, dat hij meteen ook los is van “de gewoonte van de afgod”? Nee, want gewoonten en ideeën waarmee je bent opgevoed en die je hele leven volstrekt vanzelfsprekend waren, daarvan ben je niet één-twee-drie los.

Al het vlees dat in de Korinthische vleeshal te koop was (10:25) was eerst aan de afgoden geofferd. Iemand met deze achtergrond associeert vlees automatisch met afgoden. Met een dergelijk verleden ben je op zo’n punt kwetsbaar en zwak. Wat voor een ander onschuldige vleesconsumptie is, bezoedelt jouw geweten. Het nieuwe inzicht dat er geen afgoden in de wereld zijn (:4) heeft tijd nodig om te bezinken. Liefde gunt de ander die tijd ook.

Delen: