1Korinthe 2:13 – woorden van menselijke wijsheid?

Van deze dingen spreken wij ook, niet onderwezen in woorden van menselijke wijsheid maar onderwezen in die van geest, geestelijke [woorden] doen passen bij geestelijke [dingen].

Het contrast dat Paulus hier beschrijft is tweeërlei. Ten eerste de wijsheid van GOD versus menselijke wijsheid. En ten tweede het contrast tussen “woorden van menselijke wijsheid” en “geestelijke woorden”. De woordenschat waarin de Goddelijke boodschap gesproken en opgetekend is, matchen honderd procent. De wijsheid waarvan Paulus sprak had hij niet van zichzelf. Maar ook de woorden waarin hij deze doorgaf waren van Goddelijke oorsprong.

Het is onmogelijk maar ook fataal om Goddelijke zaken te willen delen in “woorden van menselijke wijsheid”. De orthodoxe theologie wemelt van dergelijke terminologie. Men heeft ze bovendien nog heilig verklaard ook. Erkenning ervan geldt als voorwaarde om in ‘de kerk’ te mogen prediken. Denk maar aan woorden als ‘drie-eenheid’, ‘God de Zoon’ en vele andere termen. Dat zijn woorden die onbekend zijn in de Schrift maar door knappe geleerden bedacht zijn. Met recht dus “woorden van menselijke wijsheid”. En juist daarom ongeschikt.

Willen we de wijsheid GODS verstaan en verwoorden dan kan dat slechts via de woorden die de Schrift ons zelf aanreikt. Alleen dat zijn “gezonde woorden”.

Delen: