1Korinthe 14:20 – volwassen worden óf kind blijven?

Broeders, wordt geen kleine kinderen in het verstand. Maar wees onmondigen in de kwaadheid. Wordt in het verstand volwassen!

In hoofdstuk 13 schreef Paulus ook al over de ontwikkeling van onmondigheid naar volwassenheid (13:10-12). Hoewel hij daar spreekt over de ekklesia als geheel die zich nog in de onmondige fase bevond. Zou de ekklesia eenmaal volwassen zijn, dan zouden ‘de talen’ ophouden en het profeteren afgedaan hebben (13:8,9). Maar zover was het toen nog niet, omdat het woord van GOD in die dagen nog niet compleet was (Kol.1:25).

Hoewel Paulus in bovenstaand vers spreekt van individuele groei, spreekt hij opnieuw in termen als onmondigheid en volwassenheid. In een taal spreken die door niemand wordt begrepen, verschilt in niets van het brabbelen van baby’s. Want noch de brabbelaar zelf, noch de luisteraar heeft enig idee van de betekenis van de woorden. Vandaar Paulus kort en bondige advies aan de Korinthiërs: wordt a.u.b. een keer volwassen!

Met gevoel voor ironie voegt Paulus er aan toe: als jullie dan toch graag onmondigen zijn, wees het dan in de kwaadheid. Een zuigeling kent nog niet zoiets als boze opzet en kwalijke plannen. Onervaren en onnozel in het kwade zijn, is dat geen ideale vorm van onontwikkeld zijn?

Delen: