1Korinthe 1:11,12 – ruzies om wie?

Want mij werd duidelijk gemaakt omtrent jullie, mijn broeders, door hen die van Chloë zijn, dat er ruzies onder jullie zijn. Ik nu bedoel dit, dat een ieder van jullie zegt: ‘ik ben van Paulus!’. ‘Maar ik van Apollos!’ ‘Maar ik van Kefas!’. ‘Maar ik van Christus!’

In het vorige vers riep Paulus de Korinthiërs op “door de naam van onze Heer, Jezus Christus”, om van “hetzelfde denken” te zijn (:10). Die ene naam is de grondslag. Waar dat besef verdwijnt, komen namen van stervelingen in de plaats. En daarmee ook de onvermijdelijke verdeeldheid. En Paulus is verbouwereerd dat zijn naam nu in de ekklesia van Korinthe rondzong als partijnaam. Zeker, hij was zich bewust van zijn bijzondere roeping en van wat aan hem was geopenbaard. Maar wie was Paulus van zichzelf? Niet eens waard een apostel te heten, vanwege zijn verleden (15:9)!

Paulus, Apollos en Kefas waren slechts dienaren van het Woord. Paulus had ooit ‘geplant’ en Apollos ‘begoten’ (3:5-7) maar wat maakt het uit wie plant of begiet? Waarom zou men zich daarop beroemen? Het gaat om de voeding, het water en het licht. En om GOD die als enige in staat is door zijn Woord te doen groeien. Dat telt.

Delen: