Knevel zet vraagtekens bij de hel

Op de voorpagina van het maandlad Uitdaging (in het juni-nummer) zet Andries Knevel van de EO in zijn column een aantal stevige vraagtekens bij het leerstuk van de hel.

Bestaat de hel? En zo ja, is hij eeuwig? Of zijn de inwoners daar eeuwig? Wat een vraag. Maar wel een vraag die in toenemende mate in christelijk Nederland gesteld wordt. En dat kan ik goed begrijpen.
De idee dat je kinderen, of kleinkinderen, of broer, of goede vriend, of die lieve, zachtaardige, behulpzame buurvrouw voor eeuwig gemarteld zullen worden is letterlijk gekmakend. En aangezien niet alle christenen gek zijn, vraag ik me af wat er nog van geloofd wordt. Het is opvallend dat vooraanstaande evangelische theologen wereldwijd steeds meer vraagtekens zetten bij de hel, of bij de eeuwigheid van de hel, of bij het definitieve karakter. Tweede kans misschien? Of de vernietiging van de ongelovigen opdat ze niet eeuwig wenen en knersen? Voor velen is het bestaan van de hel een afhaakmoment geweest (Darwin, den Uyl). Daarom is zorgvuldige exegese nodig. Opdat we ons niet vergissen: voor eeuwig.

Een opmerkelijke move van Andries Knevel. Ruim een jaar of tien geleden liet hij mij in een schrijven eens weten geen enkele ruimte te zien voor de gedachte, dat God uiteindelijk alle mensen zal redden. Nu geeft hij impliciet aan (want Knevel is niet gek) dat hij niet meer gelooft in een eindeloze hel. OK, dat is dan winst!

Toch ben ik sceptisch. Want wat motiveert Knevel tot deze column? Hij noemt twee redenen. Reden één is dat het concept van de eindeloze hel een mens gek maakt (helemaal waar trouwens!). En als reden twee noemt Knevel dat vooraanstaande evangelische theologen steeds vaker hun twijfels uiten over dit leerstuk. Niets in deze column wijst er op dat Knevel door Schriftstudie tot andere gedachten is gekomen. En dát maakt mij sceptisch. Knevels move wordt kennelijk ingegeven door emotie en veranderende opinie’s onder theologen. Niet door wat “er staat geschreven”. Terwijl juist daar de antwoorden te vinden zijn. Zou Knevel bij de Schrift te rade gaan, dan zou hij geen ‘hel’ vinden, maar Gehenna (=het dal van Hinnom), de  vuilverbranding van Jeruzalem. Dan zou hij ook al gauw inzien dat het begrip ‘eeuwig’ teruggaat op het woord ‘aion’ (>eeuw), wat duidt op een wereldtijdperk met een begin en einde. Hij zou ontdekken dat God juist door eeuwen (aionen) heen, Zijn voornemen succesvol ten uitvoer brengt en al het verlorene zal vinden. Enzovoort.

Mijn oprechte wens is, voor Andries Knevel en allen die zijn worsteling delen, niet te wachten op de “zorgvuldige exegese” van de heren en dames theologen. Laat de Schrift zelf, de vraagtekens doen veranderen in uitroeptekens!

Delen: