genade = niks doen?

Want ik ben de geringste der apostelen, niet waard een apostel te heten, omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb. Maar door de genade Gods ben ik, wat ik ben, en zijn genade aan mij is niet vergeefs geweest, want ik heb meer gearbeid (lett. mij veel meer ingespannen) dan zij allen, doch niet ik, maar de genade Gods, die met mij is.
1Korinthe 15:9,10 

Paulus was zich er van bewust dat het geheel onverdiend was dat hij een apostel genoemd werd. Hij geneerde zich voor z’n verleden als terrorist en vervolger van de ekklesia van God. Het was pure genade die hem werd bewezen, toen hij vanuit de hemel geroepen werd op de weg naar Damascus. Maar daar bleef het niet bij. GOD veranderde Saulus in Paulus en Gods genade maakte van hem de man waartoe hij geroepen was. Hij heeft zich veel meer ingespannen dan wie ook van z’n collega-apostelen.  Maar Paulus haast zich te zeggen: “doch niet ik, maar de genade Gods, die met mij is”.

Genade staat bij Paulus niet tegenover doen maar tegenover werken (Rom.11:6). Dat is een groot verschil! Werken betekent: iets doen om te verdienen. Doen uit genade wil zeggen: doen om niet. Doen om de vreugde die je er uit put.
Laat ik een voorbeeld geven. Jan heeft een kantoorbaan en zit practisch de hele dag achter z’n bureau. Als hij na z’n werk naar de voetbal gaat, dan rent hij zich een paar uur lang in het zweet. Overdag zit hij op een stoel en in de avond doet hij zware training. Toch is het eerste werk en het tweede ‘genade’. Waarom? Op kantoor is Jan bezig te verdienen maar het voetballen doet hij om niet. Omdat hij er plezier in heeft!

Paulus heeft zich buitengewoon ingespannen om het Goede Bericht wereldkundig te maken. Maar voor hem was het genade van God. Geen verplichting of verdienste maar een groot voorrecht. Het woord ‘genade’ (Gr. charis) betekent letterlijk dan ook vreugde.

Delen: